လက္ခုံနဲ႕သုတ္မိတယ္...........
ေလကေအးလို႕လား၊ ေဆာင္းမွာမို႕ ေအးေအးစိမ့္ေျခာက္ေသြ႕ေနပုံမ်ား
မ်က္လုံးစုံဖြင့္ရင္း အေရွ႕ကို မျမင္၊ မျမင္သလို အနာဂတ္ဆီ မျမင္သလို
အရာရာကို တိတ္တိတ္ေလးေငးရင္း၊ လူေတြၾကားမွာ စကားေနဟန္ကြဲျပားျခင္းပိုက္ေထြး
စကားေနဟန္တူညီရင္းမွာ လူေတြကြဲျပားရင္း ပိုက္မွာေထြး
ေနာက္ဆုံးမွာ ကေလးငယ္ေလး မ်က္ရည္ကို လက္ခုံနဲ႕သုတ္ရင္း
စီးရီးေအာက္ေနတဲ့ လူနံပါတ္ေဟာင္းၾကီးေတြကို ေငးဖူးခ်ိန္
ေလက ေအးလို႕လားမသိ.......... ေနပူၾကီးမွာ
ဒီ ကၽြန္းႏုိင္ငံေလး အေႏြးထည္၀တ္ထားရျပီ.........
လက္တစ္ဖက္နဲ႕ထူလို႕လည္း မထ၊
လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕ ထူလို႕လည္း မထ၊
ဒါနဲ႕ပဲ ေခ်ာလဲေရာထုိင္......
ပင္လယ္မွာ ရြက္တိုင္လႊင့္ကတည္းက
ထားလိုက္ပါေတာ့ေလလို႕ လက္ခုံေလးကို ႏွစ္သိမ့္တယ္။
ကေလးငယ္ေလး ေနာက္ဆုံးမွာ...........
ထပ္ထပ္ကာကာ ျမွင့္တင္ဖို႕လိုေနဆဲ ပုံရိပ္ေတြကို
ေနာက္မွ၊ ေနာက္မွလို႕ ျငင္း........
မနက္ျဖန္ကို ျပတင္းေပါက္ေလးက ေမွ်ာ္
ျမိဳ႕ေလးငယ္ငယ္၊ လယ္ကြင္း႐ိုးျပတ္၊ ကြန္တိန္နာေတြ အထပ္ထပ္နဲ႕
ျပတင္းေပါက္ကို မနက္ျဖန္က ျပန္ေငး.......
၀ဠ္ေၾကြးလို႕ေခၚတယ္။
လက္ခုံေလးကို သုတ္ရင္း
မ်က္၀န္း၊ အနီတစ္၀က္၊ ေရတစ္၀က္၊
ျပီးေတာ့
အိပ္စက္ျခင္းကို ေဆးလိုေသာက္တဲ့ရက္၊
ျပကၡဒိန္မွာ ျခစ္ျခစ္ပစ္ျပီးသား မင္နီစက္.....
သူ႕ေက်ာင္းစာအုပ္ေလးကို အမွတ္တရ၊ ေနာက္.. သတိရ
သူ႕ခုံတန္းေလးဆီသူျပန္လာလိုက္တယ္။
အထီးတည္းတိတ္တိတ္ေသြတည္
သူ႕တစ္ေယာက္တည္း ညီခဲ့ရျပန္ေပါ့...........
လက္ခုံေလးေပၚမွာ
ေရစင္တစ္စက္ ဖ်ပ္ဆိုတိတ္တိတ္သာသာခုန္သြား
ေရစက္ေလးတုန္ေနလိုက္တာမ်ား ခ်မ္းေနလို႕လား။
”ေတာက္”
ေဟာ........ ကမာၻေျမဆီ ျပန္ေပါင္းစည္းသြား၊
အသက္နဲ႕ဥာဏ္ရည္မမွ်သူေတြကို
ဘယ္လိုေခၚရမလဲ..........
ျပီးေတာ့....
ဘယ္လို.........
ငါ့မွာ လက္ခုံေလးရွိတယ္။
မင္းမွာ လက္ခုံေလးရွိတယ္။
သူ႕မွာ လက္ခုံေလးရွိတယ္။
ငါတို႕ ဆင္တူမွ်ညီ........။
ကေလးငယ္ေလးေတြ မနက္ျဖန္မွာ...
ကၽြန္ေတာ္ လက္ခုံေလးေပၚ.......
ေခၽြးစက္ေတြပဲ ျဖဴျဖဴစင္စင္ စိုေစခ်င္လိုက္တာ.....
ေဆာင္းေလက ေအးတယ္.....
ဟိုး............ ငါ့ အေနာက္ေျမာက္က
အရပ္ေလး မနက္ျဖန္မွာ
ျဖဴစင္ပါေစကြယ္.......
ဘုန္းသန္႕ခန္႕
Posted by
handsofenlightenment
0 comments:
Post a Comment