ဒီေန႔နဲ႔ မတူပါဘူးဗ်ာ
စဖြင့္ကတည္းက ၊ အစနဲ႔ အဆံုး မတူဘူး ။
အဆံုးအစ မရွိဘူး ၊ မရွိတာေတြ မတူဘူး ။
နင္နဲ႔ ငါနဲ႔ ၊ ငါနဲ႔ နင္နဲ႔ ၊ ( အိုး ) ၊ မတူဘူး ။
တူတူ ေရ ၊ ၀ါး ၊ မတူဘူး ။
မတူတာေတြ နဲ႔ တူတာေတြ ၊ မတူဘူး ။
တူတာေတြနဲ႔ မတူတာေတြ ၊ မတူဘူး ။
မတူတာေတြနဲ႔ မတူတာေတြ ၊ မတူဘူး ။
တူတာေတြနဲ႔ တူတာေတြ ၊ မတူဘူး ။
တူတူ မတူတူ ၊ မတူဘူး ။
တူတူ မတူတူ ၊ မတုဘူး ။
တုတု မတုတု ၊ မတူဘူး ။
" တူ .... တူ ...... တူ ......... တူ .... "
" လူၾကီးမင္း ေခၚဆိုလိုေသာ ကဗ်ာဆရာမွာ ... တူတူပုန္းတမ္း ကစားေနပါသျဖင့္ ... "
ဟုတ္ကဲ႔ဗ် . . . သြားေတာ့မွာပါ
ေရာက္မယ္ထင္ပါတယ္ . .
ခဏေနာ္ . . . ညမခ်ဳပ္ေသးလို႔
ေဟာ . . . .
ဟုတ္ဘူးဗ် . . . ေရာက္ေနပါျပီ
ေနဦးေနာ္ . . . ညစင္စင္ခ်ဳပ္ပါျပီ
ကၽြန္ေတာ့္ ျပကၡဒိန္ေတြ႔လိုက္မိလား
သြားပါျပီ . . .
ဒီေန႔နဲ႔လည္း မတူဘူးဗ်ာ
ခင္ဗ်ား ျပကၡဒိန္လား ..
ေရာ့ ..... ဒီမွာ ... ။
သတိရတိုင္း ထုတ္ထုတ္လွန္လို႔ ရတယ္ ။
လူၾကားထဲေတာ့ ထုတ္မလွန္နဲ႔ ။
လူသိရွင္ၾကား ထုတ္မလွန္နဲ႔ ။
လူမသိ သူမသိ ။
လူမ သိ ၊ သူမ သိ ။
လူမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ သူမ ကိုယ္တိုင္ သိ / မသိ ။
လူထီး တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ သူထီး ( ကြၽန္ေတာ္ ) ကိုယ္တိုင္ သိ / မသိ ။
မသိလိုက္ မသိဖာသာနဲ႔ပဲ ။
ေရာ့ ..... ။
မထြန္းနဲ႔ အလင္းတိုင္ေတြ. . မတြန္းလိုက္နဲ႔
မတြန္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ေက်ာကို. . မထြန္းလိုက္ပါနဲ႔
မျမင္လဲ သြားမွာပါ
ေရာက္ရာ ကို ေပါက္ခဲ့ျပီးမွေတာ့
ေပါက္ရာေနရာမွာ ပြင့္မွာပါ . .
ကဲ ပြင့္သြားေတာ့ . . .
က်ည္းေဘာင္သက္သက္ တံခါးေပါက္ေရ . . .
ငါ့ေျခလွမ္း ငါျပင္ျပီး ၊ ငါ့ အခန္း ငါ၀င္ခဲ့တယ္ ။
ငါ့ ခႏၶာ ငါ သယ္ ၊ ငါ့ နားသယ္စပ္ ငါ နမ္းခဲ့ရ ။
ငါ့ မ်က္လံုးနဲ႔ ငါ ျမင္ျပီး ၊ ငါ့ လက္ဖ၀ါးနဲ႔ ငါ ေႏြးေထြးေအးစက္ ။
ဘယ္မွာလဲ .... ။ ဘယ္မွာလဲ .... ။
ဒီေန႔ မဟုတ္တဲ့ ၊ မေန႔က ရဲ ႔ မနက္ျဖန္ေတြ ။
ဘယ္မွာလဲ ... ။
ဘယ္မွာလဲ ၊ ဘယ္မွာ လဲေနလဲ ။
ဒီေန႔ မဟုတ္တဲ့ ၊ မေန႔က ရဲ ႔ မနက္ျဖန္ေတြ ။
ဘယ္မွာ ၊ ဘာေတြ လဲေနလဲ ။
ပုလင္းေတြလား ၊ အတင္းေတြလား ။
အရိုးေတြ ရင့္ေနတာလား ၊ သူခိုးေတြ ျမင့္ေနတာလား ။
ဒီေန႔မွာ စျပီး ၊ မေန႔မွာ ဆံုးတာေတြ ။
မေန႔မွာ စျပီး ၊ ဒီေန ႔မွာ စတာေတြ ။
ဒီေန႔ နဲ႔ မေန႔မွာ ၊ မေန႔ နဲ႔ ဒီေန႔ ၊ ဒီေန႔ နဲ႔ မေန႔ ။
မေနနဲ႔ .... ဒီေန ႔ .. ။
ဒီေန႔ မေနနဲ႔ ... ။
မနက္ျဖန္ေရာ .... ။
မနက္ျဖန္က်ရင္ ျပန္လာၾကည့္ ။
ဒီေန႔ဆိုတာကို မေန႔ကအတိုင္း ၊ မနက္ျဖန္မွာ ေတြ ႔ရလိမ့္မယ္ ။
( ဆူးခက္မင္း + ေမာင္မိုးခ်ိဳ )
ပိုး မွ်င္ ေရ
ေျပာ ေကာင္း ဆို ေကာင္း ေျပာ ခ်င္ တယ္
၀တ္ မႈန္ က ေလ ျပည္ ကို ေျပာ သ လို
သစ္ ေတာ က မိုး ဥ တု ကို ေျပာ သ လို
ငါ့ က နင့္ ကို ေျပာ ခ်င္ တယ္ ။
အ ခု ဆို ရင္
ငါ့ ေရ ေသာက္ ျမစ္ ေတြ က
ဆုတ္ ျဖဲ ခံ ေန ရ တာ နဲ႔ တင္
ဥာဏ္ ရည္ ဥာဏ္ ေသြး ေတြ နိမ့္ က် ကုန္ ပါ ျပီ ။
တိမ္ ေတြ မ ျဖဴ ေတာ့ ဘူး ဆို တဲ့
တစ္ ေန႔ က
နင္ မ ဟုတ္ ဘူး လား...ပိုး မွ်င္
ငါ ့အ သိ ဥာဏ္ ေတြ ထဲ
ေျပး လႊား က ခုန္ ေန ခဲ့ တာ
ၾကည္ နႈး မႈ ေတး သြား ေတြ က
မွတ္ သား ဖြယ္ ရာ မိုး ေရ ခ်ိန္ ေတြ လို
တစ္ ခ်က္ တစ္ ခ်က္ အံု ဆိုင္း လာ တယ္
နင္ ဆို တာ ငါ မ သိ ေသး တဲ့
ငါ့ ရင္ ဘတ္ ထဲ က နို ၀င္ ဘာ
ေရ စက္ မ ပါ တဲ့ မိုး ေတြဒီ ေန ရာ မွာ မ ရြာ နဲ႔
ေႏြ စက္ လက္ စို လည္း
ငါ ေသြ႔ ေျခာက္ ဖို႔ ရဲ တယ္ ။
ပိုး မွ်င္ ေရ
ေခၚ ဆို ရ မ ခက္ ခဲ ေလာက္ ပါ ဘူး
မ ျမင္ ကြယ္ ရာ မွာ
တစ္ ရာ သီ စာ ပုန္း ေန ေတာ့ မွာ လား
နင္ ကိုယ္ တိုင္ ဖန္ ဆင္း အပ္ ေသာ
ရ နံ႔ အ ျပည့္ နဲ႔ နွင္း ဆီ တစ္ ပြင့္
ငါ့ ရင္ ဘတ္ မွာ လာ စိုက္ ေပး ပါ
ငါ့ ကို လာ ျပီး ေတာ့ ရစ္ ပတ္ လွည့္ ပါ ။
ပိုး ခ်ည္ မွ်င္ နဲ႔ ယက္ လုပ္ ထား တဲ့
နႈတ္ ခမ္း ပါး ေလး ေရ
စိတ္ ရွိ လက္ ရွိ သာ ေျပာ ခြင့္ ရ မယ္ ဆို ရင္
" ခ်စ္ တယ္ " ဆို တဲ့
စ ကား တစ္ ခြန္း ထက္ ငါ ပို မ ေျပာ ဘူး
ငါ့ ဂူ တံ ခါး က မင္း မႏၱာန္ နဲ႔ ဖြင့္ မွ ရ မွာ မို႔ ပါ ။
ျပီး ျပီ လား.....ျပီး ျပီ တဲ ့လား
ဒါ ဆို.....နင့္ ဓါး ကို သိမ္း ေတာ့
တံ ခါး ေတြ ဖြင့္ မီး တိုင္ ေတြ ထြန္း
ဗံု သံ ေတြ ကို ခုန္ ေပါက္ ေစ လိုက္
အဲ ဒီ ေတး သြား နဲ႔
ငါ.....စီး ခ်င္း ထိုး မ လို႔
ဟင္း လင္း ပြင့္ ၾကင္ နာ ျခင္း ေတြ နဲ႔
ပ ညတ္ ေတာ္ ေတြ မ ပါ ပဲ
ေသ ခ်ာ တဲ့ အ ကၡ ရာ တစ္ ခု ကို
သိပ္ သည္း ဆ ေလး နက္ သြား ေစ ဖို႔
ပိုး မွ်င္ ေရ..........ငါ တို႔ နွစ္ ေယာက္
တစ္ ေယာက္ ရင္ ကို တစ္ ေယာက္ တူး ဆြ ၾက မယ္ ။
အ ေရာင္ မဲ့ ျဒပ္ မဲ့ ျဖစ္ ေသာ ပိုး ခ်ည္ မွ်င္ မ ေလး ေရ
ပိုး တံုး လံုး ေလး ေတြ
လိပ္ ျပာ ျဖစ္ လာ မယ့္ ေန႔ ကို
ငါ..................ေမွ်ာ္.........ေန..........တယ္
အ မွန္ တ ကယ္ လူ လံုး လွ ေစ ဖို႔ အ တြက္ ။
( ရိုးရာ+အမည္မဲ့ )
အရိုးထိစြဲေအာင္ တက္တူးထိုးလိုက္တယ္
“မင္းကိုခ်စ္တယ္ဆိုတာ
သံသရာကို စိန္ေခၚလိုက္တာပဲ”
ၾကယ္ ပန္း လူ
ပန္းသီးတစ္လံုး / ခပ္ရိုင္းရိုင္း ပါးစပ္ရာဇ၀င္
တစ္ေယာက္ေယာက္နာမည္နဲ႔
သီးတဲ့ အဲ့ဒီ ပန္းသီးတစ္လံုး ...
ငါ ခြဲၾကည့္ေတာ့
ဘယ္သူမွ မေလာင္ကၽြမ္းေသးတဲ့ မီးနဲ႔ ငါ စတင္ေလာင္ကၽြမ္း ....
ဒီလိုနဲ႔ .. ေျပေျပျပစ္ျပစ္ ခါးသီးခဲ့ရပါတယ္၊၊ ၊၊ ( ဇာတိ )
ပတ္ပတ္လည္ သံုးေဆာင္ျပီး လႊင့္ပစ္ ..
ျဖစ္ပံုက ..
ခင္ဗ်ားတို ႔ သိတဲ့ အတိုင္း ..
ကြၽန္ေတာ္က သိတဲ့ အတိုင္း .. ( သရဲစိမ္း )
ဒီေနေရာင္နဲ႔ အရင္က ပတ္သက္ဖူးပါတယ္
တူတူေတာ့ေမြးလာၾကတယ္
အဆိပ္ရွိရျခင္းနဲ႔ ငါကပဲအခ်စ္ျဖစ္တည္ေစမယ္ ( လူၾကီးမင္း )
၀ွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္နဲ႔
မင္းနာမည္ကိုဘယ္လိုစာလံုးေပါင္းရမလဲ
ပန္းသီးတစ္လံုးရဲ႕ရာဇ၀င္ကိုေဖာ္ထုတ္ဖို႕
ဒီဘက္ေခတ္မွာ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး
သမိုင္းစာအုပ္လွန္ဖတ္တိုင္း
ခဏခဏ အိပ္ေမာက်မိေတာ့
ဒဏ္ရာေတြကို နႈိးႏႈိးျပီးေမးၾကည့္မိတယ္
ေျပာင္းျပန္စီးဆင္းေနတဲ့ ေသြးေၾကာမၾကီးထဲမွာ
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလ ငိုက္ျမည္းေနတာ ကလြဲရင္
ဒိုင္ယာရီ အသစ္ေတြ ထပ္မေရးေတာ့ဘူး ။ ။ ( အမည္မဲ့ )
ပန္းသီး ပန္းသီးနဲ႔ ျဖန္းျဖီးျပီး ၊ ေျပာ
ေနတာေတြ ၊ ရပ္ ။
ေျပာဖို ႔လိုရင္ ၊ လိုတာေတြပဲ ေျပာ ။
" လံုျခံဳမယ့္ အိမ္လိုခ်င္တယ္ .. "
လူေတြ ၊ လူေတြ ။
ငါ့ လည္ပင္းကို ျဖတ္နင္းသြားတဲ့လူေတြ ။
" မိတ္ေဆြ .. ေက်းဇူးျပဳျပီး .. ပန္းသီးတစ္လံုးေလာက္ .. " ။ ။ ( ဆူးခက္မင္း )
.
မဂၤလာပါ
ဒီေန ့့ ့ ့ ့ ့
ဒီလုိဆံုေတြ ့ခြင့္ရတာ မဂၤလာပါ
အဲသည္လုိနဲ ့ကဗ်ာကုိ စဖြဲ ့လုိက္ေလရဲ့
လက္ခုတ္သံေတြဟာ အံုးခနဲထပ်ံသြား
အရာအားလံုးဟာ တသားတည္းျဖစ္ဖုိ ့
နေမာတႆ႐ြတ္လုိ ့ ညြတ္တြားရေအာင္
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
နေမာတႆ ဘဂ၀ေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
ဓမၼံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
သံဃံ သရဏံ ဂစၧာမိပါဘုရား။
(ဒုတိယံမိ ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္လည္း)
(တတိယံမိ သံုးႀကိမ္ေျမာက္လည္း)
ဘ၀အတြက္အဆင္းရဲဆံုးက အခ်ိန္
ဘုရားေတာင္ ေပါက္ဆိန္ေပါက္ဦးခ်
ျပကၡဒိန္ေတြ လွန္ရင္းေမာလာတယ္။
ေမြးကတည္းက လည္း....
အူ၀ဲ. . . .
ေသဆံုးသြားျပန္ေတာ့လည္း
ေႏွာင္ ခနဲျမည္တဲ့
ေၾကးစည္သံက မ်က္ရည္ကုိ ညွစ္ထုတ္ျပန္တယ္...
ေရပက္မ၀င္ေအာင္မွန္တဲ့ သခၤါရ
ေကြးေသာလက္ မေျခာက္ခင္လား
စုိေသာလက္ မဆန္ ့ခင္လား
ရန္သူမ်ဳိးငါးပါးနဲ ့ ေဒြးေရာယွက္တင္ေနရတယ္
ကုသုိလ္၊ ပညာ၊ ဥစၥာရဖုိ ့
သင့္ရာေဒသ အၿမဲေန
နယ္ပယ္ခ်ဲ ့ထြင္ ကၽြန္ခံျခင္း
ေငြေၾကးနဲ ့ေရႊ ့လုိ ့ရတဲ့ ဇယ္႐ုပ္ေတြဟာ
ဂိတ္မွႈးၾကီးလက္ထဲမွာ အေရာင္လက္လာတယ္..
ပါးကြက္မညီခင္ ပါးကြက္ပ်က္ေနၾကျခင္း
ဒါပဲေနာ္၊ ဒီတစ္ခါပဲရမယ္
အဲသည္လုိနဲ ့ ဒုတိယကမာၻစစ္ကုိ စခဲ့ၾကတယ္
ဟီ႐ုိ႐ွီးမားလား၊ နာ၀ါစကီလားေတာ့မသိဘူး
ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဖ်က္ခ်ခဲ့ၾကတယ္...
သမီးခုလုိ နာမည္ထြက္လာတာဟာ
လက္တြဲေဖာ္ေတြ၊ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးတဲ့သူေတြကုိ
သမီးနဲ ့
ေက်းဇူးဆပ္ခဲ့လုိ ့ပါ
ငါ့သမီးေလးေတာ္လွ ေတာ္လွနဲ ့
ဟန္းဖုန္းခါးၾကားထုိး
ေနာက္ဆံုးေပၚ ေမာ္ဒယ္ လန္းလန္းေလးနဲ ့
လဲလုိက္ပါအေဖရာ၊ အေဖ့ကားႀကီးက
အဲယားကြန္းလဲ မေအးေတာ့ဘူး
ေခၽြးထြက္လြန္ သမၼာအာဇီ၀ဟာ
ေအာက္္ဆုိက္ဓာတ္ဆားကုိ မွီ၀ဲေန
ကဲ သားတုိ ့၊ သမီးတုိ ့ ဒီပံုစံေလးကုိ ျဖည့္လုိက္ၾကေနာ္
ႀကံဳတုန္းအလႉေငြေလးလည္း.......
ကင္းေျခမ်ားေတြ လမ္းသလားသလုိ
အသက္၀င္တဲ့ညေန
အေျပးအလႊားလမ္းျဖတ္ကူးတဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေဟာင္းဟာ
ဆယ္လုိတိတ္အေၾကာင္းမသိတဲ့ ရာတန္ကုိ
မယံုသလုိလုိၾကည့္တယ္
ဘတ္စ္ကားေတြထဲကုိ ေခၽြးစက္ေတြရဲ ့
သံုးပံုတစ္ပံုထည့္ရတယ္
ပါးစပ္မပါတဲ့ ညစာစားပြဲေတြနဲ ့
ညစာစားပြဲမပါတဲ့ပါးစပ္ေတြဟာ
webcam နဲ ့ chatting ထုိင္
ဂြီ၊ ေဂၚ
ကၽြန္ယံုေတာ တဖက္ကမ္း
သားသမီးယံုေတာ့ စံုလံုးကန္း
အၾကည္ဓာတ္ကေလးလႊာခံထားရတဲ့ ကၽြန္ေတြေ႐ွ ့မွာ
ယမထာေ႐ႊႀကိမ္လံုးရယ္နဲ ့
သိမ္ပႏၷက္ကုိတဲ့ ေျခေတာ္တင္
အေျပာင္းအေ႐ႊ ့ေစ်းကြက္ဖြင့္တာ
ရက္ ၂၀ နီးပါးရွိၿပီ
အသင္းေခါင္းေဆာင္ကလည္း ပြဲပယ္ခံထားရတယ္
အားထားရတဲ့ကစားသမားေတြကလည္း
မုန္္တုိင္းတုိက္လုိ ့တကြဲတျပားစီ
ၾကြက္ေခ်းေတြထဲေရာေနတဲ့ ဆြမ္းဆန္နဲ ့
ႏွမ္းတေစ့နဲ ့ဆီျဖစ္ျခင္း၊ မျဖစ္ျခင္း
ခင္ဗ်ာ ျပည္တြင္းမွာပဲထုတ္တာခင္ဗ်
ႏုိင္ငံျခားကုိမွာလုိ ့မရပါဘူး
ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ဆုိင္က ဘူေဖးစနစ္ေလ
တေန ့လုပ္မွ တေန ့စားရတာဆုိေတာ့လည္း
စုႏုိင္ေအာင္လုပ္ဖုိ ့ဆုိတာ
တီ
တို
တ
ေတ
တီ
ဟယ္လို၊ ဟယ္လို
လူႀကီးမင္းေခၚဆုိေသာ တယ္လီဖုန္းမွာ.............။
ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာၾကာျပီးေနာက္
ေသခ်ာပါတယ္ဆိုမွာ
ဒီရင္ဘတ္မွာလား ေမး
ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ရွိရက္ႏိုင္လို႔လား ..... ။
လက္တစ္ခ်က္အေ၀့မွာ အားလံုးၿပီးသြားတယ္။
အဲဒါ ``ဘံုႀကိဳးျပတ္တဲ့ ေဒ၀ီနတ္´´
ဒီမွာ ``မိ၀တီ´´
နင္ မသိလိုက္တဲ့ စကၠန္႔ ထူထူႀကီးထဲမွာ ငါ့ ေသရာေသေၾကာင္းရွိတယ္။
ေတာင္ေပၚမွာ တသြင္သြင္ လြင္ေတာက္
ငါ့ကမွ တလင္းကို ေရာက္ေစခ်င္ခဲ့တာလို႔
ေမာင္းခတ္ ေၾကျငာထားဦးမတဲ့လား ..... ။
`ရွဴး´
ရင္ဘတ္က ၾကားရံုေလးေတာင္ မေအာ္နဲ႔ေတာ့
ဆူးလြန္ရွင္းေတာက္ လြန္းတယ္ ... အဲဒီ အသံေတြက ... ဆူးလြန္ရွင္းေတာက္ လြန္းတယ္။
လက္တန္ႏွစ္ဖက္ ေသသြားျပီ .....
ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ..... ..... .....
ငါက ေဒါင္ဒင္ျမည္တဲ့ နာရီအိုပါ။
ငါ့မွာေကာက္ရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ေတာင္ မရွိခဲ့ရဘူး။
ေနာက္ေတာ့လည္း ေျပာဦးေပါ့ `` မိ၀တီ´´
ငါက စာမ်က္ႏွာ ၈၀ စာ ရယ္စရာဟာသ .....
အဲဒီမွာ အေစ့အငံု တစ္ရာ၊တစ္ေထာင္ေလာက္
ေမွာက္လ်က္လဲတာ နင္မွမျမင္လိုက္ပဲကိုး ..... ..... ။
ရိတ္သိမ္းသြားလိုက္ပါျပီတဲ့
အဲဒါ
အားလံုးေမ့သြားတဲ့ ေသျပီးသား သစၥာပဲ။
ေသခ်ာတယ္
`ငါ ... ေနာက္ထပ္ ... ဘယ္ေတာ့မွ ... ထပ္မရြတ္ဘူး´။
ေနစမ္းပါဦး ``မိ၀တီ´´
နင္ မသိသမွ် ငါ့အေၾကာင္း ဒါအကုန္ပဲ တဲ့လား။
ျပီးေစေတာ့။
ၿပီးပါေစေတာ့ကြာ။
ေနာက္ထပ္ ... ထပ္ေျပာရေၾကးဆိုရင္
` ၁၆၈ နာရီထက္ နင္ပိုလင္းႏိုင္ပါေစ´ မိ၀တီ။
(ေနႏွင္းစက္)
ႆ
လႊတ္ .....
ငါ့ လက္ကို၊
၊ေနာက္၊ ငါ့ အက်ႌစကို၊
ငါ့ ေနာက္ေက်ာ ကို။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ငါ လည္း ငါ့ေနာက္ မလိုက္န႔ဲ။
ဒါမွ ... ငါ
လြတ္။
(ေနႏွင္းစက္)
ေခါင္းစဥ္ေလးကေတာ့ ရုပ္ေသး ေျပာဖူးတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေလး ျဖစ္ပါတယ္..
ေဘာပင္ နဲ႔ စာအုပ္ပါ
လြင့္ပစ္လိုက္
ဘာမွမပါလည္း ရတယ္။
(ေနႏွင္းစက္)
`ေခတ္´
အဲဒီမွာ - ၂၄ ပစၥည္း မရွိဘူး
- သစၥာနီ ၀တၳဳတို မရွိဘူး
- ပိုးဟပ္ နဲ႔ ခ် ေတြ မရွိဘူး
- ေျမနံ႔ မရွိဘူး
`ခြင့္ျပဳပါဦး´ ..... `ခင္ဗ်ားဆိုရင္လည္း ေလစိမ္း၊ ေလနီေတြ ရွဴခ်င္ပါ့မလား´
အမွန္စကားသာဆိုေၾကးေပါ့။
ျပန္ေတာ့မယ္ဆိုရင္
ႏႈတ္ဆက္ရမယ့္ ယဥ္ေက်းမႈမ်ိဳးမွာ
ဖုန္းမွား၀င္ေနၾကပါ `ေခတ္´
`ထားလိုက္ပါ´ ..... `ခလုတ္ဆြဲညွစ္တိုင္း က်ည္လိုက္ခ်င္မွ လိုက္မွာေပါ့´
ဒါေတြက သေကၤတ၀ါဒီ ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာဘူး။
တံခါးမေခါက္ဘဲ ၀င္လို႔ရတဲ့ ျမိဳ႕ရိုးမွာ
ထိလြဲ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေလးေတာ့
ရွိပါေစကြာ
သူတို႔လည္း
ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကိုယ္ ငွားျပီး ျဖစ္ပ်က္ရွဳတာမွမဟုတ္တာ။
အသက္ရွဴၾကပ္တယ္ `ေခတ္´။
၀င္ေလထြက္ေလေတြ ထပ္ထပ္ထားလြန္းေတာ့
အတင္းဖုန္ထျပေနတဲ့လမ္းမွာ
ဘယ္ကားမွ အခ်က္ျပမမွားပါေစနဲ႔ေတာ့။
ဒါက
`ယာဥ္မေတာ္တဆမႈကင္းမဲ့ ဧရိယာ´။
`ေခတ္´
မ်က္ႏွာသစ္ျပီး အိပ္ေတာ့မွပဲ
အိပ္မက္အတြက္ ငါစိတ္သန္႔သြားေတာ့တယ္။
`ခြင့္ျပဳပါဦး´ ..... `ခင္ဗ်ားလည္း ပ်င္းေနေရာေပါ့´။
(ေနႏွင္းစက္)
`ျမား´
ငါ့ကို ငါ
ႏွစ္ခါ ခြဲျပီး က မယ္ ။
ေျပာပါ
အသင္ ေမ့ေနလား၊ ေမ့ေလ်ာ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ေနသလား။
ငါ(နင္)၊ သူ(မ)
``ဟာ .......... ´´
အားလံုးမွားကုန္တယ္
(ေနႏွင္းစက္)
စကၠဴပန္း ရနံ႔ ။
ေပတစ္ရာေပၚ လႊတ္ေက်ာင္းထားတဲ့ ႏြားတစ္ေကာင္ ။
မ်က္ၾကည္လႊာ ပ်က္စီးမႈေရာဂါ ။
မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အေရျပား ။
ဇယားျငိျခင္း ၊ အဖ်ားမိျခင္း ။
အလွပဆံုး ၀ကၤဘာ ။
ေန႔တိုင္း
အေမွာင္ေအာက္မွာ
ေျခာက္ၾကိဳးတပ္ဂစ္တာကို ငါတီးတယ္ . . . .
အစိမ္းေသဆိုေတာ့
ကၽြတ္လြတ္ဖို႔မလြယ္ဘူး မဟုတ္လား
ၾကယ္ ပန္း လူ
