Hands Of Enlightenment

“ ညအနီ ”

ေကာင္းကင္ကို ေမာ့ႀကည့္ျပီး

လက္ညိႈးေလးတစ္ခ်က္ “ ေကြး ” ခ် လိုက္တယ္

ႀကယ္ ေတြ ေႀကြ လာ စမ္း

ရုပ္ေသး

ဆုေတာင္းႀကမ္းသူမ်ား

( ၁ )

ငါ က ေတာ့ ငါ့ ထီး ကို
ရ မု ကြန္ ထ ရိုး နဲ႔ ပဲ ဖြင္ ့ေဆာင္ တယ္
ငါ့ ကိုယ္ ငါ မိုး ဖို႔
ငါ့ ကိုယ္ ငါ ေမွာင္ ပစ္ ရ တယ္
ေဟာ ..
ေျပာ ရင္း ဆို ရင္း
ငါ့ ထီး ဟာ အဖံုး ပြင့္ သြား ခဲ့ ရ
ငါ့ ဆု ေတာင္း ပံု က
ငါ့ ကို ငါ ငရဲ အ ႀကီး ႀကီး က် ေစ ခဲ့ တယ္ ။ ။





ရုပ္ေသး




ဆုေတာင္းႀကမ္းသူမ်ား


( ၂ )



မင္း ရိွ ပါ ေလ စ

ေမွ်ာ္ လို႔ ေတာင္ မ ဆံုး ေသး ဘူး

ပန္း ေတြ

ဘယ္ ပံု ဘယ္ နည္း ပြင့္ ခဲ့ လဲ မ သိ ရ

မင္း ရွိ ပါ ေလ စ

ေမွ်ာ္ လို႔ ေတာင္ မ ဆံုး ေသး ဘူး

လမ္း ေတြ

ဘယ္ ပံု ဘယ္ နည္း မာ ေန ခဲ့ ရ

ဘယ္ ပံု ဘယ္ နည္း ေမွာင္ ေန ခဲ့ ရ ။ ။





ရုပ္ေသး

လူ ပီသေသာ လူ


ငါသည္သာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ျဖစ္၍
ငါသည္သာ တစ္ေကာင္ၾကြက္ျဖစ္ေၾကာင္း ။
ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ရွင္းျပရရင္
အကုန္ ဆင္တူယိုးမွားေတြခ်ည္း ။

အမွားရိုးရိုးေလးက ရိုးရိုးသားသားေလး
မွားခဲ့ေၾကာင္း ။ ပုဒ္မနံပတ္ တပ္မရတဲ့
ျပစ္မႈ ၊ ကိုယ္တိုင္က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း ။
လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ၊ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ ။
ခင္ဗ်ားေရွ႕ ၊ က်ဳပ္ ထြန္က်ဴးလိုက္တယ္ ။
လမ္းလို႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ လမ္းကို
ေလွ်ာက္ဖို႔ ။ လူေရွ႕သူေရွ႕ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္
စကားမေျပာဖို႔ ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ
မိန္းမက်င့္ ၊ မိန္းမၾကံနဲ႔
မိန္းမလိုသာ ေနဖို႔ ။
Black Day အေၾကာင္း ျပန္မေတြးမိဖို႔ ။
ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ ဖို႔ ၊ .................. ။
ေျမေဆြးေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ေပါင္ဒါေတြ နည္းနည္းထပ္ဖို႔ ။
ခင္ဗ်ားအျပစ္ေတြ ဖံုးဖို႔ ၊ ဖိဖို႔ ။
လူဆိုတာကေတာ့ ၊ လူပါပဲ ။
` ဠဴ ´ ဟု စာလံုးေပါင္းလိုက္သျဖင့္
အျမင္ခန္႔သြားသည္မွ တစ္ပါး
ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ လူ ျဖစ္မသြားႏိုင္ ဟု
လမ္းေဘးအုတ္ခံုတြင္ ၊ ကြမ္း၀ါးရင္း
ေသးငယ္သိမ္ႏုပ္စြာ ေတြးမိ ။
ရွင္မဟာရဌသာရ မဟုတ္လို႔ ၊ ခရီးသြားေတာလား
မေရးႏိုင္သလို ။ ကိုညီထြဋ္ မဟုတ္လို႔
ခရီးသြားမီးခိုးတန္းမ်ား မဆိုႏိုင္ဘူး ။
ခရီးသြားမယ္ ။ ခရီးသြားမယ္ ။
ရထားနဲ႔ ၊ ကားနဲ႔ ၊ သေဘာၤနဲ႔ ၊ ေလယာဥ္ပ်ံနဲ႔ ။
အေဖနဲ႔ ၊ ေဘာ္ဒါနဲ႔ ၊ ေကာင္မေလးနဲ႔ ၊ ဟိုဟာနဲ႔ ၊ ဒီဟာနဲ႔ ။
ဟိုပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဒီပစၥည္းနဲ႔ ၊ ဟိုအကၤ် ီနဲ႔ ၊ ဒီအကၤ် ီနဲ႔ ။
လက္မွတ္ေလး တစ္ခ်က္ေလာက္ ။
လက္ပတ္ေစာ္ နံတယ္ ။
ဟိုဘက္ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
စကားသံ နည္းနည္း တိုးေပးပါ ။
အတိုးေပးပါလို႔ ေျပာထားတာ ၾကာျပီ ။
အတို႔ အထိေတြ ထပ္မလုပ္ပါနဲ႔ ။
ခုထိ လမ္းမဆံုးေသးဘူး ။
ခုထိ ခရီးမဆံုးေသးဘူး ။
ဒီခရီးကို ဒီလမ္းက သြားရင္ ဒီေနရာ ေရာက္မယ္ ။
ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ေသခ်ာတာေပါ့ ။
ေရဘူးနဲ႔ ထီး မပါ ၊ ေႏြအခါမွ သိ ။
ေႏြနာရင္ ဘယ္ေဆးလိမ္းရလဲ ။
မေသပါနဲ႔ဦး ၊ ေငြဆိုတာ မေသခင္သံုးရတာ ။
လူလိုသူလို ၊ လူအထင္ၾကီးခံရဖို႔ ။
ေငြဆိုတာ မေသခင္ ျဖဳန္းရတာ ။

ဆူးခက္မင္း
15.4.2010

အနက္ေရာင္စကားလံုးမ်ားရဲ ႔ အနက္ေရာင္ည



ကၽြန္ေတာ္၏ အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းစနစ္
ခ်ိဳ ႔ ယြင္း ေန ပါ သ ျဖင့္ .. ၊
သူမ အသံကို မၾကားႏိုင္ခဲ့ပါ ။
ေသြးလႊတ္ေၾကာတေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနေသာ
ေသြးလည္ပတ္မႈဆိုင္ရာ ဘာသာေဗဒ
မသိလိုက္ ၊ မသိမိခင္မွာပဲ ။
ေဆးလိပ္ေသာက္ျခင္းႏွင့္ အသည္းကြဲျခင္းသည္
က်န္းမာေရးကို ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ေစႏိုင္ပါသည္ ။
လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ၏ အတၳဳပတၱိကို
ဖတ္ရႈရန္ ၾကိဳးစားေနပါသျဖင့္ ၊
မိမိ၏ အတၳဳပတၱိကို ကိုယ္တိုင္ မျပဳစုႏိုင္ျခင္း ။
ထိုမွန္ခ်ပ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ျပီး
“ အိုးပန္း ဆက္ဆမီ ” ဟု ၊ သံုးၾကိမ္ ေအာ္
လိုက္ရံုမွ်ျဖင့္ ၊ ဘယ္ညာလြဲျခင္း
ေပ်ာက္မသြားႏိုင္ေၾကာင္း
ထိုမွန္ေရွ႕တြင္ ရပ္လိုက္ခ်ိန္မွစ၍
သိလိုက္ရ ။
“ တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ဖြင့္ေပးပါ ..
တံခါး ......... ”
အေမွာင္ထုထဲမွာ ေနရတာ ၊ ပို ေမွာင္ တယ္ ။
အဲသည့္ညက သူ႔ထံုးစံအတိုင္း ေမွာင္တယ္ ။
ညကို ညလို ျမင္ရဖို႔ ၊ သူငယ္အိမ္ကို
ေဖာက္ ပစ္ လိုက္ တယ္ ။
တ ေရြ ႔ ေရြ ႔ ၊ တ ေရြ ႔ ေရြ ႔
စမ္း တ ၀ါး ၀ါး ။
မျမင္ေတာ့မွ အေမွာင္ဆိုတာကို
ႏွစ္ျခိဳက္မိေၾကာင္း ၊ လက္လြတ္စပယ္ လက္ခံလိုက္ရ ။
ဓားတစ္ေခ်ာင္းရဲ ႔ အဆံုးစြန္ထိ ထက္ႏိုင္စြမ္းက
ငါ့ လည္ျမိဳကို လာ ေထာက္ ။
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ ရာသီဥတုက
ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းမပ်က္တစ္ေယာက္လို
ဆံပင္ ဖရိုဖရဲ ၊ ရြံစရာ ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔
ျပဳ စား တယ္ ။
မလာနဲ႔ ၊ မလာနဲ႔ ။
ဒီအတိုင္းေလး ေမွာင္ေနရတာ ပိုေကာင္းပါတယ္ ။
ဒီ အ တိုင္း ေလး ပဲ
ေမွာင္ ေန ရ တာ ပို ေကာင္း ပါ တယ္ ။


ဆူးခက္မင္း ( http://sue-khat-min.myanmarbloggers.org )
10.4.2010

ကဗ်ာထဲက စကားလံုးေတြကို
တစ္မ်ိဳးျခင္းဆီ တိုက္ခြ်တ္ခြဲျခားလိုက္ပါတယ္