ဒီေရဒီယိုက အသံေဟာင္းေတြပဲလား
စကၡဳအတုနဲ႔ ႏွလံုးသား
လက္ဖ်ံရုိးထဲ သံေယာဇဥ္အသစ္ တိုး၀င္လာေနတယ္
မရင္းႏွီးႏိုင္တဲ့ သတိရျခင္းမဲ့ အတိတ္
ႏွေျမာစရာ ဇာတ္ျပ ႏႈတ္ခမ္းက ႏႈးေနျပီ
အတိတ္က အတိတ္ ျပန္ေျပာျပတဲ့ ေရညို႕ဇာတ္ေတြက ေနာက္ထပ္ျပန္ က
သတိရတယ္ သာရီ
ဓာတ္ကူးတယ္ ညအအရႈပ္မွာ ပံုေသ က ကြက္နဲ႔
အခုအလြမ္းသစ္သီးေတြ စိုက္ပ်ိဳး
အို .. လွလိုက္တဲ့ ဧကရီ
အနမ္း ၃၈၅
ျပန္လာပါ ျပန္လာပါ ျပန္လာပါ
ဘယ္ခရီးမွာ ေျခဖေနာင့္ေတြ ေပါက္ေနလဲ
အုိမင္းလာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြ ျပီးသြားတာေတြပဲ ထပ္လို႔ ့ျမဴးလို႔
ေခၚတဲ့ နားထဲ နားေတြ ျပန္ထပ္
က်ဴးခဲ့ ရူးခဲ့ အရိပ္ေတြ ေဆြးသြား
ညဟာ ကေ၀ရဲ႕ မညိဳ႕တခ်က္မွာ သတိျပန္လည္တာ
ဒါ ဒါ ဒါ ဒါ သာရီ ဒါ ဒါ ဒါ ဒါ
ပန္းရနံ႔ေတြ ထူးထူးခိုက္ခိုက္
ႏွစ္တစ္ေသာင္းလဲ လြမ္းတယ္
ႏွစ္ ႏွစ္ေသာင္းလဲ လြမ္းတယ္
အခုေတာ့ အိုျပီ
ရုပ္ေျပာင္းမေရ ... လြမ္းတဲ့ အခါ ငါ ခဏခဏ ေသျဖစ္တယ္
အခုေတာ့ မသိမ္းရေသးတဲ့ ဆံစေတြ
အခုေတာ့ မသိမ္းရေသးတဲ့ အိပ္မက္ေတြ လူရာ၀င္သည္ လူရာမ၀င္သည္
ငါမသိေတာ့
ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳး ႏွစ္ခ်ိဳး အခါးမ်ားေတာ့ အခါး
ကိုယ့္ ဒုကၡ နဲ႔ ကိုယ္သံေယာဇဥ္နဲ႔
နတ္ဆိုးမီးထဲ ေလာင္လို႔ ကြ်မ္းလို႔
ဒုကၡပါပဲ သာရီ
ကိုယ္ထင္ ကုတင္ ေရႊနန္းတဲ့
ရာဇ၀င္အသစ္ပဲထင္ထင္ ရာဇ၀င္ေဟာင္းပဲထင္ထင္
ေျခရာကြက္ေသးေသးေလးထဲ ေရာင့္ရဲတဲ့ စိတ္နဲ႔
မႀကာခဏ ေျမျမိဳခံေနခဲ့တယ္ ။
စိတ္ကူးရဲ႕ လက္တည့္စမ္းရာဟာ ဘ၀ ပဲ
ဘယ္ေတာ့မွ မဆံုးတဲ့ ရနံ႕ဟာ မင္းတေယာက္ျဖစ္ခဲ့
ဘယ္ေတာ့မွ ဖတ္လို႔မျပီးတဲ့ ေသတမ္းစာဟာ မင္းျဖစ္ခဲ့
ရူးရဲ မိုက္ရဲ တဲ့ ငါ
မင္းဟာ ငါ့အတြက္ မဆံုးတဲ့ ပံုျပင္
အရုိးသာသာ ည ပဲ ရွိတယ္
င့ါမွာ မခ်င့္မရဲ စိတ္ နဲ႔ အ ိပ္မက္ မဆန္႔မျပဲေတြကို မက္လို႔
လသာသာ ခရီးေတြဘာေတြ ထြက္လို႔
ငိုတယ္ ... ။
-ရုပ္ေသး-
Posted by
handsofenlightenment
0 comments:
Post a Comment