ေတးသံေတြက်ကြဲသြားသလုိ ၿငီးၿငီးစီးစီးျပကၡဒိန္ေတြကို စုတ္ၿဖဲေနရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ၊၊ နီယြန္မီးေရာင္ကိုမွ ညလုိ႕ထင္တဲ့ လူငယ္တစ္အုပ္ ဂစ္တာတစ္လက္ကို ေက်ာပုိးၿပီး ထြက္ခြာသြားၾကၿပီ ထင္ရဲ႕၊၊မီးေရာင္ေတြက ပ်ိဳးပ်ိဳးလက္လက္ သီဆုိေနၾကမွ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ေမွာင္ေနမွန္းသိရတယ္၊၊ ေငြေရာင္ေတြသြန္းထားတဲ့ လေရာင္ေတာင္မွ သူ႕အလင္းေလးေပ်ာက္ဆံုးဖူးေသးတာပဲ၊၊ဘယ္ ညလယ္ မဆုိ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ လၾကတ္ ဖူးၾကမွာပါပဲ၊၊ ျပကၡဒိန္ေတြ က်ကြဲသြားသလို ၿငီးၿငီးစီးစီး ေတးသံေတြက ငါ့ညေလးကို စုတ္ၿဖဲေနၾကတာ ၾကာၿပီ ထင္ပါရဲ႕ကြယ္ ၊၊
အလင္းေတြ ေပက်ံရင္း ေသဆံုးသြားရတဲ့ ညရဲ႕စ်ာပနကို လူေတြက ဘာေၾကာင့္ နံနက္ခင္းလို႕ ေခၚၾကတာလဲ၊၊ငွက္ကေလးေတြ ေနာက္ေျပာင္ေနမွ ညေလးရဲ႕ စ်ာပနကိုဖြင့္ဖတ္မိတယ္၊၊လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေလး
ကိုေရာက္သြားေပမယ့္ ေကာ္ဖီေတြက ငါ့လည္ေခ်ာင္းကိုေသာက္သံုးသြားတယ္၊၊ကားမွတ္တိုင္ေလးက ခလုတ္လာတိုက္တာ့မွ ပန္းေလးပြင့္ေနမွန္းသိရတယ္၊၊ကမၻာဦး မဟုတ္ပါပဲ ပန္းပြင့္ေလးနားက သူေတြေပ်ာက္ဆံုး
သြားတယ္၊၊သူမ ဝတ္စံုေလးက အစိမ္း ၊ ေကာင္းကင္အစိမ္း ၊ ေျမညိဳလမ္းေလးလည္း အစိမ္း ၊ မ်က္ဝန္းအစိမ္း ၊တစ္ေလာကလံုး အစိမ္း ၊၊ ေမဂ်ဴႏို. . . နင့္ရဲ႕ အေငြ႕အသက္နဲ႕တင္ ငါ့ညေလး ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္ၿပီကြယ္၊၊
ပင္လယ္ေခါင္မွာ ကမ္းမေပ်ာက္ေတာ့ဘူး ၊၊ မွတ္တိုင္ေတြ တစ္စင္းၿပီး တစ္စင္း ေရြ႕လ်ား ၊ လိုင္းကားေလးေပၚက ရံုးတက္ ၊ ရံုးဆင္း မ်က္ဝန္းေလးကို ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ငွားဖတ္ေနမိရံု. . . . ၊၊ မ်က္ေတာင္ေလးရဲ႕ ေလတုိက္ႏႈန္းက ကိုယ့္ဘက္ ေရာက္မလာေပမယ့္ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေငးေနမိရံု . . . ၊၊ ရံုးပိတ္ခ်ိန္ေလးထဲက ညေနမွာ ျပတင္းေပါက္ေလးကို ေမွ်ာ္ေနမိရံု. . . . ၊၊ဒိုင္ယာရီေလးလည္း ေသာ့မခတ္ျဖစ္ေသးပါဘူး ၊၊ ေမဂ်ဴႏို. . . ဘယ္ ဇာတ္ဆရာပဲေရးေရး. . . ဒီဇာတ္လမ္းေပၚမွာပဲ ေလွ်ာက္ခ်င္တယ္ကြယ္ ၊၊
သန္းေခါင္ယံ မတုိင္ခင္က အိပ္ရာဝင္သီခ်င္းေတြေတာင္ စီရရီ အိပ္ရာဝင္ကုန္ၾကၿပီ ၊၊ အိပ္လုိ႕ မရတဲ့ ညနဲ႕ အိပ္လို႕မရတဲ့လူက လမင္းကို ခိုးၾကည့္ေတာ့ လိပ္ျပာအေတာင္ပံေတြ နဲ႕ လြင့္လို႕ေနတယ္၊၊ေကာင္းကင္က လမင္းကို စိုးရြံ႕တဲ့စိတ္နဲ႕ တိမ္ေတြနဲ႕ကြယ္ဝွက္ပစ္တယ္၊၊သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ညေတြထဲမွာ ညကိုလုိက္ရွာ ေနေလတယ္၊၊ ေမဂ်ဴႏို. . . ရင္ထဲမွာ သာေနတဲ့ အစိမ္းေရာင္လမင္းေလးကိုေရာ ဘယ္လုိ တိမ္တိုက္မ်ိဳးနဲ႕ ဝွက္ကြယ္ထားရမလဲ…..လြမ္းေနတယ္…..၊၊
ခ်စ္တယ္….ေမဂ်ဴႏို ၊၊ တိုးတုိးေလး အေျပာမွာ ပဲ့တင္သံေတြ လႈပ္ခတ္သြားပါသလား ၊၊ အခ်စ္ကို ေရာင့္ရဲတတ္ရင္ ေရာင့္ရဲမႈကို ခ်စ္တတ္လာပါလိမ့္မယ္ ၊၊ ကားမွတ္တိုင္ေလး ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕ ၊၊ လုိင္းကားအုိေလး ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕ ၊၊ ျပတင္းေပါက္ေလး ျဖစ္ခ်င္ရဲ႕ ၊၊ ကိုယ္ရွာေတြ႕တဲ့ အစိမ္းေရာင္ မ်က္ဝန္းပန္းပြင့္ေလးကို ေငးၾကည့္ခ်င္ မိရဲ႕ ၊၊ ဒီေလာက္ပါပဲ ကြယ္ ၊၊ ေမဂ်ဴႏို . . . ပဲ့တင္သံတုိ႕က တုိးတုိးေလး လႈပ္ခတ္သြားေလရဲ႕ ၊၊ ခ်စ္တယ္ ကြယ္၊၊
တစ္ပုဒ္တည္းေသာ ကဗ်ာေလးကိုပဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ရြတ္. . . . ေန မိ
ယံုၾကည္မႈ ( ဘုန္းသန္႕ခန္႕ )
ဒီေနရာမွာ ထုိင္
ေက်ာက္တုိင္လုိ ခိုင္ၿမဲၿပီး
မင္း မ်က္ဝန္းကို ေစာင့္မယ္ ၊၊
တစ္ခါ တစ္ခါ
ေလေတြျမစ္လုိစီး
သစ္အုိရြက္တုိ႕ ေမ်ာပါ
တစ္ခ်ိဳ႕ တစ္ခ်ိန္
ေန႕လင္းေခါင္ေခါင္မွာ
ညေတြ ရြာခ်လို႕
လူလယ္ေခါင္ထဲ
ကုိယ္ သင္းကြဲခဲ့တယ္ ၊၊
ယံုၾကည္ပစ္မိရဲ႕
မင္း မ်က္ဝန္းေလး
တစ္ရက္ရက္ေတာ့
အမွတ္တမဲ့
ကိုယ့္ကို ျမင္လိမ့္မယ္ ၊၊
တိုးတိုးေလး ပဲ ရြတ္ေနမိ . . . . တယ္၊၊
ယံုၾကည္ေနပါတယ္….၊၊
မင္း မ်က္ဝန္း စိမ္းေလး ကိုယ့္ဆီမွာ လင္းမယ္ . . . . . ၊၊
ဒိုင္ယာရီ ေသာ့ေလး မင္းလက္ထဲ ေရာက္မယ္. . . . . ၊၊
တိုး တိုး ေလး ပါ ပဲ ကြယ္ . . . .
ေမ ဂ်ဴ ႏို
ခ်စ္ ေသာ ေမ . . . . .
ပန္း ပြင့္ သံ ေတြ ၾကား လုိက္ မိ ရဲ႕ လား …………………………၊၊ ၊၊
0 comments:
Post a Comment