ခင္ဗ်ားဆိုလိုရင္း ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္နားလည္ရဲ႕လား
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕စိတ္အကန္႕အသတ္ကို ေျပာင္းျပန္လွန္ၾကည့္လိုက္ပါ
ကံဆိုတာအလံုးအျပားအတိုအရွည္ေလးေထာင့္အ၀ိုင္းဟုတ္မဟုတ္ေတြ႔ရလိမ့္မည္မဟုတ္
မ်က္နွာဖံုးတပ္လိုက္တိုင္းခင္ဗ်ားကံေကာင္းသြားေရာလားအဲဒီမ်က္ႏွာဖံုးဆိုတာကေရာ
ပြဲေစ်းမွာ၀မ္းေရးအတြက္ တစ္ခု ၅၀ က်ပ္တန္တဲ့ ေစ်းနႈန္းသတ္မွတ္ျပီးကေလးအၾကိဳက္ကတၳဴစကၠဴတစ္ခုလား
အျပံဳးဆိုတာအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္ မခ်ိျပံဳး မဲ့ျပံဳး မလိုတမာျပံဳး အျပံဳးဋီကာ ဖြ႔ဲျပေနရဦးမွာလား
ေလတိုက္တိုင္းသစ္ရြက္ေၾကြသည္ဆိုပါစို႕
လူဆိုတာ တစ္ခုခုကိုအၿမဲေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့သတၱဝါအၾကီးစားျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္အခုခ်ိန္ကစျပီး
ခင္ဗ်ားနားေတြပိတ္ထားလိုက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြဆြ႔ံအသြားသည့္တိုင္ေအာင္သံေယာဇဥ္ကို ပိုးေမြးသလိုေမြးျမဴၾကည့္ၾကတာေပါ့
အဆံုးမရွိေသာအစတဲ့ အစမရွိေသာအဆံုးကို ျပန္လည္ရွာေဖြၾကည့္ေသာအခါ
၁။မနက္ျဖန္ဘယ္ပံုစံနဲ႔ ခင္ဗ်ားအသက္ရႈမလဲ
၂။ကိုယ္က်င့္သိကၡာကို ပက္လက္လွန္ထားၾကည့္မိေသာအခါ
၃။ေဆးစိမ္ထားတဲ့၀ါက်အတိုမ်ား စသည္ျဖင့္....စသည္ျဖင့္
လွ်ာယားစရာေကာင္းေသာစာသားတစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလကို လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္မတို႔ပါနွင့္
ခင္ဗ်ားလည္ေခ်ာင္းအ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္မိတဲ့ စကားလံုးအေသ က တိုးလို႔တန္းလန္း
ေက်းဇူးျပဳ၍ မွ်ားခ်ိတ္မွာအစာအတုတပ္၍၀ါက်အရွင္ျဖင့္ကၽြန္ဳပ္ကို မွ်ား ပါ။
မထင္မိဘူး ။ ဓားသြားနဲ႔ ။
ဇာတ္လမ္း အစကလည္းက ခရမ္းေရာင္ ကိုယ္စီနဲ႔ ။
လြန္ခဲ့ေသာ မေန႔က ႏွစ္သန္းေပါင္းမ်ားစြာဆီ ။
လည္ပတ္ဆဲ ကမာၻဟာ
ယႏၱရားအသစ္ ၊ ဝကၤဘာအသစ္ ၊ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈအသစ္နဲ႔ ။
ေျမာက္၀င္႐ုိးစြန္းသြားျပီး ၾကယ္ေတြကို ၾကည့္ဖို႔ ။
ညတိုင္း လကို ေမွ်ာ္ဖို႔ ။
သေရေခတၱရာ ၊ ပုဂံျမိဳ႕ေဟာင္း ။
လသာည ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ တိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဘလိတ္ဓားရွရာေလးကေန ဖြားကနဲ ပန္းေတြ ပြင့္လာသလို ။
႐ွဴစရာေလမရွိေတာ့တဲ့ မီးေတာက္ေလးက
အခန္းေထာင့္မွာ ငိုလို႔ ေၾကြးလို႔ ။
ဦးေခါင္းအတြင္းပိုင္း နံရံေပၚမွ ပင့္ကူမွ်င္မ်ား ။
ရီမုကြန္ထ႐ိုးၾကားခံနယ္ ႏွင့္ ဘာျမဴဒါၾတိဂံနယ္ေျမသစ္မ်ားၾကား ။
လက္လွမ္းမွီသေလာက္ ျပတင္းေပါက္ေတြ လိုက္ပိတ္ပစ္တယ္ ။
ေငးမိတဲ့ သူမေနာက္ေက်ာမွာ “မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး” ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ကို ကပ္လို႔ ။
ျမရာပင္လည္း ပန္းေတြနဲ႔ ။
တ႐ုတ္စကားပင္လည္း ပန္းေတြနဲ႔ ။
တီ တီ တီ ျမည္ေနတဲ့ ဖုန္းကို ေကာက္ကိုင္ေတာ့
ဗိႆႏိုးျမိဳ႕ေဟာင္း ၊ မိုးျပာေရာင္ ၂၀၀၈ ။
အေႏွးျပကြက္မ်ား ။
အ႐ူးတေစၦေျခာက္ခံရတဲ့ ည ။
ကူးခတ္လို႔ မဆံုးႏိုင္ေတာ့မယ့္ ပင္လယ္ထဲ ။
တ ၀ဲ ၀ဲ ။
ေရျပင္ထဲကို ေရာင္စံုေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ တစ္လံုးျပီး တစ္လံုး ပစ္ေပါက္
က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ဆိပ္ကမ္းဟာ အထီးက်န္မီးခိုးေငြ႔တလူလူနဲ႔ ။
တစ္စထက္ တစ္စ ပိုမိုေ၀းကြာျခင္း က
ေအးစက္တိတ္ဆိတ္စြာ ခ်ဥ္းကပ္၀င္ေလာက္လာ ။
ေအဒီ ႏွစ္ေထာင့္ဆယ့္တစ္ ၊ တိမ္နံပါတ္ ကိုး ၊
သစ္ပင္အတု ၊ ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ၾကြင္းကမာၻ ၊
တစ္ေယာက္တည္းေန ၊ တစ္ေယာက္တည္း ေန႔ ။
က်ပ္မျပည့္တဲ့ ဒဂၤါးဟာ စားပြဲေပၚမွာ တ၀ီ၀ီ လည္ လို႔ ။
ဧဒီ
အခ်ိန္ေတြထဲက ထြက္ေျပးဖို႔ ျငင္းဆန္/လွည့္စား မျဖစ္နဲ႔ ၀ိညာဥ္ေတြ
တုန္ခါေန ေ၀ဒနာက မင္းဆီျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ ဗားရွင္းအသစ္နဲ႔
ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့ အေျမွးပါးတစ္ထပ္နဲ႔ ပါးစပ္ထဲကို ေငြစကၠဴေတြ
အထပ္လိုက္ ထိုးထည့္/ျပီးတာနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေသးငယ္သြားမယ့္
မင္းမ်က္ႏွာကို ငါ ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ထိုင္ၾကည့္ရတာေပါ့ မိုးစက္ေတြ
ငါ့ကို သတ္လိမ့္မယ္ မင္းကို သတ္လိမ့္မယ္ ငါတို႔အားလံုးကို သတ္လိမ့္မယ္
ငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔ နံရံေတြေပၚ ပစ္တင္ထားလိုက္ၾကမယ္ ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္
မယ့္ နံရံမ်ိဳးေတြေပၚ ငါတို႔ကိုယ္ငါတို႔ေတာင္ ျပန္မျမင္ရေတာ့ေလာက္ေအာင္
အထိ လမ္းေတြေပၚ လွဲအိပ္ေနတဲ့ နတ္ဆိုးေတြ ငါတို႔ က်ရံႈးသြား က်ဆံုးသြား
လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ဟာ တျဖည္းျဖည္းရူးသြပ္လာ အရူးပဲ အႏွမ္းပဲ အသစ္ေတြ
အကုန္လံုးကို သတ္ပစ္ၾကမယ္ ငါတို႔ဟာ အေဟာင္းအျမည့္ေတြနဲ႔ ရွဴသြင္း
ရိႈက္သြင္း လွည့္စားခ်က္က ဘာလဲဆိုရင္ ငါတို႔မွာ ရွိျပီးသား စကားလံုး
အမိႈက္ေတြ ဘယ္သူလိုေသးလဲ ငါတို႔ေက်ာ္လြန္ခဲ့ျပီးသား မ်က္လံုးေတြထဲ
ၾကည့္လိုက္ အမိႈက္ေတြ အမိုက္စားေတြ ဘာမွမရွိျခင္းဟာ ငါတို႔မွာ
ရွိျပီးသား ရုပ္၀တၳဳပစၥည္း ငါက အရာအားလံုးကို လြဲသြားတာ ငါတို႔ ျပီးသြား
ၾကျပီလို႔ ထင္လား ငါက တစ္ေယာက္တည္းပဲ နံရံေပၚခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ နတ္ဆိုး ။
ဆူ း ခ က္ မ င္ း
120720111318
မၾကာမီမွာ ခင္ဗ်ား လက္ခံရရွိမွာက
ေခ်ာကလက္ ည၊
ေနာက္တစ္ေခါက္ ေရာက္မလာေသးတဲ့ အသံ။
အရင္တုန္းက ဒီေရေျမာင္းေလးထဲ
ကၽြန္ေတာ့္ စကၠဴေလွေလးေတြေမ်ာ ဖူးတယ္။
(အရမ္း ႏွေျမာေနတုန္းပဲ)
ေဟာဒီေတာင္ကုန္းေလးေပၚက
ျဖတ္ျပန္သြားတဲ့ ေတာဘဲတစ္အုပ္ကို
ေငးၾကည့္ဖူးတယ္။ (ေငးေနတုန္းေတာ့ ဘာေတြမွန္းမသိခဲ့ဘူးေပါ့)
ေနာက္ၿပီး
သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို စိတ္ကူးနဲ႔ နမ္း ....
- ေနႏွင္းစက္ -
{ ဒီကဗ်ာကို ဆက္ၿပီး ေရးဖို႔ ျဒဒ္စင္ တစ္ခု လိုအပ္ေနတယ္ }
ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္
အခန္းတစ္ခုလံုး လင္းထိန္ေနေအာင္ မီးသီးျဖဴျဖဴေတြ အစီအရီထြန္းထားၿပီး ခန္းမရဲ႕အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာ စားပြဲခုံ အျဖဴတစ္လံုး ထိုင္ခံုဆိုဖာ အျဖဴတစ္ခုနဲ႔ အက်ႌအျဖဴ၊ ေဘာင္းဘီအျဖဴဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္ .. သူရဲ႕ အသားေရကလည္း အျဖဴ။ စားပြဲခံုေပၚမွာ ပစၥတိုတစ္လက္နဲ႔ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္။
ကင္မရာက လူငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာစီကေန တျဖည္းျဖည္းေဝးလာမယ္
ၿပီးရင္ အခန္း ၿပီးရင္ ထိုင္ခံုဆိုဖာ အျဖဴ ၿပီးရင္ စားပြဲခံု ၿပီးရင္ စားပြဲခံုေပၚက ပစၥတို။
လူငယ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေလးတစ္ခု အစၿပဳလိုက္မယ္ .....
“ဒီအခင္းအက်င္းေလာက္ဆိုရင္ ပရိတ္သတ္ေတြက မၾကာခင္မွာ ဒီအခန္းထဲ အနီေရာင္အစြန္းအကြက္ေတြ
ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ဆိုတာ တြက္ၿပီးသားျဖစ္ေလာက္ေရာေပါ့”
“ဟုတ္တယ္ ..... သူတို႔ အဲဒါကို ေသခ်ာေပါက္ခန္႔မွန္းမိမွာပဲ .... ဒါေပမယ့္ သူတို႔ မထင္မိတာက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ အၿပီး ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ အခန္းထဲက ထြက္ေျပးသြားမယ္ဆိုတာကိုပဲ ... ”
“အဲဒီ ၾကြက္ေလးက အမည္းေရာင္”
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕ အစက
နံနက္ ၈း၀၀။ ။ ညက အိပ္ပ်က္ထားတဲ့ အ႐ွိန္နဲ႔ ေခါင္းနဲနဲေနာက္ေနေပမယ့္ သြားစရာရွိေသးတာမို႔ အိပ္ရာက သူ ထျဖစ္တယ္။ အခန္းေထာင့္နားမွာ ႀကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ ျဖတ္ေျပးသြားတာကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သိပ္မထူးဆန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းပဲ။ ဥပကၡာျပဳထားလိုက္။ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲ။ ဒါက လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြမို႔ သိပ္မထူးဆန္းဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္းအဝင္ဝမွာ ၾကြက္ေလးတစ္ေကာင္။ ေနာက္ၿပီး ဗီ႐ိုထဲမွာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ သြားစရာက ရွိေသးတယ္။
နံနက္ ၉း၀၀ ။ ။ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ကားဂိတ္ေရာက္လာတယ္။ ေက်ာင္းထဲေရာက္မယ့္ကားကို တတ္စီးတယ္။ ကားေပၚမွာ ၾကြက္ကေလးမ်ား ပါလာေသးလားဆိုၿပီး ရွာၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ ေတာ္ေတာ္႐ူးတာပဲလို႔ ျပန္ေတြးမိ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ထိုင္ခံုေဘးမွာ ႀကြက္ကေလးပါလာတယ္။
ေန႔ခင္း ၁၁း၀၀ ။ ။ Brake Time ဆိုေတာ့ ကန္တင္းမွာလည္း လူအျပည့္ပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ အတန္း ၂ ခ်ိန္စာ လြတ္သြားျပန္ၿပီ။ ဒါလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလဆိုၿပီး ကန္တင္းပဲ တန္းသြားလိုက္တယ္။ ေဟာ ... ကန္တင္းမွာလည္း ႀကြက္ကေလး ေန႔လည္စာစားေနတယ္။ သူက မနက္စာနဲ႔ ေန႔လည္စာ ေပါင္းစားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေတြ႔တာၾကာတဲ့ ပံုစံနဲ႔ စကားေတြ တစ္ေလွႀကီး ေျပာလိုက္တယ္။ ေလခြန္မေဆာင္ရသမွ်ေတာ့ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေပါ့။ ေဆာင္ရလည္း ေက်ာင္းသားပဲ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္ၾကာၿပီးေတာ့ စာသင္ခန္းသြားေတာ့ စာသင္ခန္းထဲမွာ ၾကြက္ေလးေရာက္ေနျပန္တယ္။ စာသင္တယ္။
ညေန ၃း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းကေန အိမ္ျပန္မယ္။ ကားဂိတ္မွာ ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေတာ့ လၻက္ရည္ဆိုင္သြားတယ္။ ၾကြက္ကေလးက အဲဒီနားကျဖတ္သြားပံုရပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ အျမင္လႊာမွာ လာကပ္ျပန္တယ္။ ခက္ၿပီ တစ္ေနကုန္ ၾကြက္နဲ႔ကို မလြတ္ေသးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထပ္ၿပီး ေလ႐ိုက္တယ္။
ည ၉း၀၀ ။ ။ ကြန္ၿပဴတာေရွ႕မွာ အခ်ိန္ကုန္ဖို႔ စတင္လႈပ္ရွားတယ္။ ေျပာရရင္ အိမ္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ ပိုၿပီးတိက်ရမယ္ဆိုရင္။ သူ႔ အိပ္ခန္းထဲ သူျပန္ေရာက္ေနၿပီလို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ ေရာက္ေနၿပီပဲ။ ကဲကဲ ဆက္ေျပာရေအာင္။ ကြန္ၿပဴတာထဲမွာ ၾကြက္ကေလး တစ္ေကာင္။ ဟူးးးးး ...... ဒီၾကြက္ကေတာ့ ေရစက္ပဲ ... သူတစ္ေယာက္ နဲ႔ ၾကြက္တစ္ေကာင္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေပါ့။ ဟုတ္ေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ားဇာတ္လမ္းက ႐ုပ္လံုးမၾကြဘူး။ ထားေတာ့ ... ။ အခ်ိန္လင့္ေတာ့မယ္။
နံနက္ ၂း၀၀ ။ ။ ထံုးစံအတိုင္းပဲ သူ႔အိပ္ခ်ိန္က ဒီအခ်ိန္ေပါ့။ ၾကြက္ကေလးေရ အိပ္ေနၿပီလား။ ျပန္မထူးပံုေထာက္ရင္ေတာ့ အိပ္ေနေလာက္ၿပီ။ အဲဒီၾကြက္ကေလးက အိပ္မက္ထဲမွာ သူ႕ လက္ေမာင္းေပၚမွီအိပ္ေနရဲ႕။ ရၿပီ ဒီေလာက္ဆို သူ႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာက ၾကြက္နဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနရတာပဲ။ ပရိတ္သတ္ကလည္း ၾကြက္ကေလးက အထီးလား အမလား သိေလာက္ၿပီေပါ့။ ေၾသာ္ ..... တစ္ခုေမ့ေနတာ .. ကၽြန္ေတာ္က ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူက .. သူကလား ခင္ဗ်ားထင္သလိုေပါ့။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာပါတယ္။ အျဖဴေရာင္ လူငယ္ေလး နဲ႔ အမည္းေရာင္ ၾကြက္ေလး။ မွားေနၿပီဗ်။ အစကတည္းကမွားတာ။ ထားေတာ့ .... ။
က်ဳပ္ရဲ႕တစ္ေန႔တာမွာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ဟာ အျမင္အာ႐ံုတိုင္းမွာ အသည္းအသန္ တြယ္ကပ္ေနတယ္။
နံနက္ ၈း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနတယ္။ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ထဲထင္လာမိတာက တစ္ေယာက္ေယာက္သူမကို ၾကည့္ေနသလိုပဲ။ အင္း သူပဲေနမွာေပါ့။ သူက အဲသလိုပဲ။ သူမကို အျမင္လႊာထဲ ႏွစ္ထားခ်င္ပံုရတယ္။ မွန္တင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ေနကတည္းက သူက သူမ အေနာက္ဘက္ ေရာက္ေရာက္ေနသလို ခံစားေနရတာ။ တကယ္တမ္း သူေရာက္ေနတာက သူမရဲ႕ ..... ။
နံနက္ ၉း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အတန္းကို အသည္းအသန္ေျပးရတယ္။ ဒီေန႔ ေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။ သူက သူမ ေနာက္က ထပ္ခ်ပ္လိုက္ေနသလိုပဲ။ မလြယ္ပါလား ေကာင္ေလးရယ္။ ကၽြန္မက ရွင့္မ်က္စိေအာက္က ထြက္က်လို႔မရတဲ့ ဖုန္မႈန္႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မက ရွင့္ရဲ႕ အျမင္လႊာထက္က အရိပ္ေလးလား။ ဟင့္အင္း ... တစ္ခုမွ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ကၽြန္မယူဆတာက ကၽြန္မက ၾကယ္တစ္ပြင့္ေလ။ ရွင့္လက္နဲ႔ မမွီတဲ့ၾကယ္လား။ မွီတဲ့ၾကယ္လား။ ကၽြန္မ ရွင့္လက္ေမာင္းထက္မွာ တစ္ေမွးေလာက္ အိပ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
ေန႔ခင္း ၁၀း၀၀ ။ ။ ကန္တင္းမွာ ဒီအခ်ိန္ထိုင္ခံုၾကပ္တယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ သူမတစ္ေယာက္ အတန္းထဲမွာပဲ ထိုင္စားရေတာ့မွာေပါ့။ အင္း ... ေန႔လည္စာအတြက္ ကန္တင္းမွာ တစ္ခုခုသြားဝယ္ဦးမွာ။ ကန္တင္းမွာ ေစာင့္လိုက္ရတာလည္း ေျပာမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ အခ်ိန္ပုပ္တယ္။ ေနာက္တစ္ကဒ္ ကူးရေအာင္။ သူမ ကန္တင္းမွာ သူမ အတန္းထဲမွာ သူ႕ မ်က္လံုးေအာက္ကေတာ့ ေပ်ာက္မသြားဝံ့ဘူး။
ညေန ၃း၀၀ ။ ။ စာစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ပညာႏို႔ရည္ေသာက္သံုးၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ၿပီေပါ့။ အေမ့ႏို႔ရည္ ေသာက္သံုးတဲ့ အရြယ္ေတာ့ ေက်ာ္သြားၿပီ။ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာရိပ္ကေတာ့ ေအးတုန္းပါပဲ.. ။ ရွင္ရယ္ .. ရွင့္ အၾကည့္ေတြက ကၽြန္မကို အတိတ္ေမ့သြားေစတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အိမ္အျပန္လမ္းေလးကလည္း ပံုမွန္ပါပဲ။
ည ၉း၀၀ ။ ။ သူအိပ္ေနၿပီလား။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတိုင္း သူ႔ကို သတိရတယ္။ အၿမဲတမ္းလည္း တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ။ သူ႔မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ကၽြန္မနားက တစ္ဖဝါးမွ မခြာခဲ့ဘူး။ သူမ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္း အသံတစ္သံၾကားလိုက္တယ္။ အိပ္ေနၿပီလားတဲ့။ သူပဲ ေနမွာပါ ကၽြန္မ သိတယ္။ အခ်ိန္က
နံနက္ ၂း၀၀ ။ ။ ဒီအခ်ိန္ဆို ဒီအသံကိုၾကားေနက် တစ္ေရးႏိုးေနၾက။ သူမ ၿပံဳးလိုက္ေပ်ာ္လိုက္ ေမာလိုက္ လြမ္းလိုက္။ ထားေတာ့ .. ဒါေတြက ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ သူ႕အျမင္လႊာေတြ သူမစီက စြန္႔ခြာ ..... ။
သူ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ အလြန္လင္းတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ေမွာင္လြန္းတဲ့ ေနရာကိုပဲၾကည့္ေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ ဒါမွမဟုတ္ ... ကၽြန္မကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ဆက္ၾကည့္ေနဦးမွာလား။ သူ ကိုယ္တိုင္ သူမပံုရိပ္ေတြကို ဆက္ျမင္ဖို႔ အင္းအားမရွိေတာ့လို႔ ခလုပ္ေမာင္းကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္ခဲ့တာ ၾကာေပါ့။ ၾကြက္မေလးတစ္ေကာင္ သူ႔နားက ေျပးထြက္သြားတယ္။ သူမရဲ႕ တစ္ေနရာရာမွာ သူခိုေအာင္းေနရင္း သူမကို ၾကည့္ေနဦးမွာေပါ့။ ကၽြန္မလည္း
သူ႔အျမင္လႊာ ေနာက္ကို ထပ္ခ်ပ္လိုက္ခ်င္လို႔ ... ။
---------- ------------- ---------------- -------------- -------------- ----------------
- ေနႏွင္းစက္ -
ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္
အခန္းတစ္ခုလံုး လင္းထိန္ေနေအာင္ မီးသီးျဖဴျဖဴေတြ အစီအရီထြန္းထားၿပီး ခန္းမရဲ႕အလယ္ဗဟိုတည့္တည့္မွာ စားပြဲခုံ အျဖဴတစ္လံုး ထိုင္ခံုဆိုဖာ အျဖဴတစ္ခုနဲ႔ အက်ႌအျဖဴ၊ ေဘာင္းဘီအျဖဴဝတ္ဆင္ထားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရပ္ေနတယ္ .. သူရဲ႕ အသားေရကလည္း အျဖဴ။ စားပြဲခံုေပၚမွာ ပစၥတိုတစ္လက္နဲ႔ က်ည္ဆန္တစ္ေတာင့္။
ကင္မရာက လူငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာစီကေန တျဖည္းျဖည္းေဝးလာမယ္
ၿပီးရင္ အခန္း ၿပီးရင္ ထိုင္ခံုဆိုဖာ အျဖဴ ၿပီးရင္ စားပြဲခံု ၿပီးရင္ စားပြဲခံုေပၚက ပစၥတို။
လူငယ္ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေလးတစ္ခု အစၿပဳလိုက္မယ္ .....
“ဒီအခင္းအက်င္းေလာက္ဆိုရင္ ပရိတ္သတ္ေတြက မၾကာခင္မွာ ဒီအခန္းထဲ အနီေရာင္အစြန္းအကြက္ေတြ
ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ဆိုတာ တြက္ၿပီးသားျဖစ္ေလာက္ေရာေပါ့”
“ဟုတ္တယ္ ..... သူတို႔ အဲဒါကို ေသခ်ာေပါက္ခန္႔မွန္းမိမွာပဲ .... ဒါေပမယ့္ သူတို႔ မထင္မိတာက အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ အၿပီး ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ အခန္းထဲက ထြက္ေျပးသြားမယ္ဆိုတာကိုပဲ ... ”
“အဲဒီ ၾကြက္ေလးက အမည္းေရာင္”
..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... ..... .....
ဒီဇာတ္လမ္းရဲ႕ အစက
နံနက္ ၈း၀၀။ ။ ညက အိပ္ပ်က္ထားတဲ့ အ႐ွိန္နဲ႔ ေခါင္းနဲနဲေနာက္ေနေပမယ့္ သြားစရာရွိေသးတာမို႔ အိပ္ရာက သူ ထျဖစ္တယ္။ အခန္းေထာင့္နားမွာ ႀကြက္ကေလးတစ္ေကာင္ ျဖတ္ေျပးသြားတာကို ႐ုတ္တရက္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သိပ္မထူးဆန္းတဲ့ ျမင္ကြင္းပဲ။ ဥပကၡာျပဳထားလိုက္။ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲ။ ဒါက လုပ္ေနက်အလုပ္ေတြမို႔ သိပ္မထူးဆန္းဘူး။ ေရခ်ိဳးခန္းအဝင္ဝမွာ ၾကြက္ေလးတစ္ေကာင္။ ေနာက္ၿပီး ဗီ႐ိုထဲမွာ။ ထားလိုက္ပါေတာ့ သြားစရာက ရွိေသးတယ္။
နံနက္ ၉း၀၀ ။ ။ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ ကားဂိတ္ေရာက္လာတယ္။ ေက်ာင္းထဲေရာက္မယ့္ကားကို တတ္စီးတယ္။ ကားေပၚမွာ ၾကြက္ကေလးမ်ား ပါလာေသးလားဆိုၿပီး ရွာၾကည့္ေနမိတယ္။ သူ ေတာ္ေတာ္႐ူးတာပဲလို႔ ျပန္ေတြးမိ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕ထိုင္ခံုေဘးမွာ ႀကြက္ကေလးပါလာတယ္။
ေန႔ခင္း ၁၁း၀၀ ။ ။ Brake Time ဆိုေတာ့ ကန္တင္းမွာလည္း လူအျပည့္ပဲ။ ဒီေန႔ေတာ့ အတန္း ၂ ခ်ိန္စာ လြတ္သြားျပန္ၿပီ။ ဒါလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္ေလဆိုၿပီး ကန္တင္းပဲ တန္းသြားလိုက္တယ္။ ေဟာ ... ကန္တင္းမွာလည္း ႀကြက္ကေလး ေန႔လည္စာစားေနတယ္။ သူက မနက္စာနဲ႔ ေန႔လည္စာ ေပါင္းစားတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို မေတြ႔တာၾကာတဲ့ ပံုစံနဲ႔ စကားေတြ တစ္ေလွႀကီး ေျပာလိုက္တယ္။ ေလခြန္မေဆာင္ရသမွ်ေတာ့ လုပ္ခ်င္သလို လုပ္ေပါ့။ ေဆာင္ရလည္း ေက်ာင္းသားပဲ အခြန္ကင္းလြတ္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္ၾကာၿပီးေတာ့ စာသင္ခန္းသြားေတာ့ စာသင္ခန္းထဲမွာ ၾကြက္ေလးေရာက္ေနျပန္တယ္။ စာသင္တယ္။
ညေန ၃း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းကေန အိမ္ျပန္မယ္။ ကားဂိတ္မွာ ၾကြက္ကေလးတစ္ေကာင္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးေတာ့ လၻက္ရည္ဆိုင္သြားတယ္။ ၾကြက္ကေလးက အဲဒီနားကျဖတ္သြားပံုရပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ အျမင္လႊာမွာ လာကပ္ျပန္တယ္။ ခက္ၿပီ တစ္ေနကုန္ ၾကြက္နဲ႔ကို မလြတ္ေသးဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထပ္ၿပီး ေလ႐ိုက္တယ္။
ည ၉း၀၀ ။ ။ ကြန္ၿပဴတာေရွ႕မွာ အခ်ိန္ကုန္ဖို႔ စတင္လႈပ္ရွားတယ္။ ေျပာရရင္ အိမ္ထဲေရာက္ေနၿပီ။ ပိုၿပီးတိက်ရမယ္ဆိုရင္။ သူ႔ အိပ္ခန္းထဲ သူျပန္ေရာက္ေနၿပီလို႔ ဆိုရမွာေပါ့။ ဟုတ္တယ္ေလ ေရာက္ေနၿပီပဲ။ ကဲကဲ ဆက္ေျပာရေအာင္။ ကြန္ၿပဴတာထဲမွာ ၾကြက္ကေလး တစ္ေကာင္။ ဟူးးးးး ...... ဒီၾကြက္ကေတာ့ ေရစက္ပဲ ... သူတစ္ေယာက္ နဲ႔ ၾကြက္တစ္ေကာင္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းေပါ့။ ဟုတ္ေတာ့မဟုတ္ေသးဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ားဇာတ္လမ္းက ႐ုပ္လံုးမၾကြဘူး။ ထားေတာ့ ... ။ အခ်ိန္လင့္ေတာ့မယ္။
နံနက္ ၂း၀၀ ။ ။ ထံုးစံအတိုင္းပဲ သူ႔အိပ္ခ်ိန္က ဒီအခ်ိန္ေပါ့။ ၾကြက္ကေလးေရ အိပ္ေနၿပီလား။ ျပန္မထူးပံုေထာက္ရင္ေတာ့ အိပ္ေနေလာက္ၿပီ။ အဲဒီၾကြက္ကေလးက အိပ္မက္ထဲမွာ သူ႕ လက္ေမာင္းေပၚမွီအိပ္ေနရဲ႕။ ရၿပီ ဒီေလာက္ဆို သူ႔ရဲ႕ တစ္ေန႔တာက ၾကြက္နဲ႔ ႏွစ္ပါးသြားေနရတာပဲ။ ပရိတ္သတ္ကလည္း ၾကြက္ကေလးက အထီးလား အမလား သိေလာက္ၿပီေပါ့။ ေၾသာ္ ..... တစ္ခုေမ့ေနတာ .. ကၽြန္ေတာ္က ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ပါ။ သူက .. သူကလား ခင္ဗ်ားထင္သလိုေပါ့။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာပါတယ္။ အျဖဴေရာင္ လူငယ္ေလး နဲ႔ အမည္းေရာင္ ၾကြက္ေလး။ မွားေနၿပီဗ်။ အစကတည္းကမွားတာ။ ထားေတာ့ .... ။
က်ဳပ္ရဲ႕တစ္ေန႔တာမွာ ၾကြက္တစ္ေကာင္ဟာ အျမင္အာ႐ံုတိုင္းမွာ အသည္းအသန္ တြယ္ကပ္ေနတယ္။
နံနက္ ၈း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းကားေပၚမွာ သူမ တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနတယ္။ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ထဲထင္လာမိတာက တစ္ေယာက္ေယာက္သူမကို ၾကည့္ေနသလိုပဲ။ အင္း သူပဲေနမွာေပါ့။ သူက အဲသလိုပဲ။ သူမကို အျမင္လႊာထဲ ႏွစ္ထားခ်င္ပံုရတယ္။ မွန္တင္ခံုေပၚမွာ ထိုင္ေနကတည္းက သူက သူမ အေနာက္ဘက္ ေရာက္ေရာက္ေနသလို ခံစားေနရတာ။ တကယ္တမ္း သူေရာက္ေနတာက သူမရဲ႕ ..... ။
နံနက္ ၉း၀၀ ။ ။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ အတန္းကို အသည္းအသန္ေျပးရတယ္။ ဒီေန႔ ေနာက္က်လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။ သူက သူမ ေနာက္က ထပ္ခ်ပ္လိုက္ေနသလိုပဲ။ မလြယ္ပါလား ေကာင္ေလးရယ္။ ကၽြန္မက ရွင့္မ်က္စိေအာက္က ထြက္က်လို႔မရတဲ့ ဖုန္မႈန္႔လား။ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မက ရွင့္ရဲ႕ အျမင္လႊာထက္က အရိပ္ေလးလား။ ဟင့္အင္း ... တစ္ခုမွ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ကၽြန္မယူဆတာက ကၽြန္မက ၾကယ္တစ္ပြင့္ေလ။ ရွင့္လက္နဲ႔ မမွီတဲ့ၾကယ္လား။ မွီတဲ့ၾကယ္လား။ ကၽြန္မ ရွင့္လက္ေမာင္းထက္မွာ တစ္ေမွးေလာက္ အိပ္ခ်င္ပါေသးတယ္။
ေန႔ခင္း ၁၀း၀၀ ။ ။ ကန္တင္းမွာ ဒီအခ်ိန္ထိုင္ခံုၾကပ္တယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ သူမတစ္ေယာက္ အတန္းထဲမွာပဲ ထိုင္စားရေတာ့မွာေပါ့။ အင္း ... ေန႔လည္စာအတြက္ ကန္တင္းမွာ တစ္ခုခုသြားဝယ္ဦးမွာ။ ကန္တင္းမွာ ေစာင့္လိုက္ရတာလည္း ေျပာမေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ မေျပာပါနဲ႔ေတာ့ဗ်ာ အခ်ိန္ပုပ္တယ္။ ေနာက္တစ္ကဒ္ ကူးရေအာင္။ သူမ ကန္တင္းမွာ သူမ အတန္းထဲမွာ သူ႕ မ်က္လံုးေအာက္ကေတာ့ ေပ်ာက္မသြားဝံ့ဘူး။
ညေန ၃း၀၀ ။ ။ စာစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ပညာႏို႔ရည္ေသာက္သံုးၿပီးေတာ့ အိမ္ျပန္ၿပီေပါ့။ အေမ့ႏို႔ရည္ ေသာက္သံုးတဲ့ အရြယ္ေတာ့ ေက်ာ္သြားၿပီ။ အေမ့ရဲ႕ ေမတၱာရိပ္ကေတာ့ ေအးတုန္းပါပဲ.. ။ ရွင္ရယ္ .. ရွင့္ အၾကည့္ေတြက ကၽြန္မကို အတိတ္ေမ့သြားေစတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အိမ္အျပန္လမ္းေလးကလည္း ပံုမွန္ပါပဲ။
ည ၉း၀၀ ။ ။ သူအိပ္ေနၿပီလား။ တစ္ေယာက္တည္း ေနတိုင္း သူ႔ကို သတိရတယ္။ အၿမဲတမ္းလည္း တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ။ သူ႔မ်က္လံုးေတြကေတာ့ ကၽြန္မနားက တစ္ဖဝါးမွ မခြာခဲ့ဘူး။ သူမ ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတုန္း အသံတစ္သံၾကားလိုက္တယ္။ အိပ္ေနၿပီလားတဲ့။ သူပဲ ေနမွာပါ ကၽြန္မ သိတယ္။ အခ်ိန္က
နံနက္ ၂း၀၀ ။ ။ ဒီအခ်ိန္ဆို ဒီအသံကိုၾကားေနက် တစ္ေရးႏိုးေနၾက။ သူမ ၿပံဳးလိုက္ေပ်ာ္လိုက္ ေမာလိုက္ လြမ္းလိုက္။ ထားေတာ့ .. ဒါေတြက ၾကာခဲ့ပါၿပီ။ သူ႕အျမင္လႊာေတြ သူမစီက စြန္႔ခြာ ..... ။
သူ ဒီအခ်ိန္ေလာက္ဆုိ အလြန္လင္းတဲ့ ဒါမွမဟုတ္ ေမွာင္လြန္းတဲ့ ေနရာကိုပဲၾကည့္ေနမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ ဒါမွမဟုတ္ ... ကၽြန္မကိုပဲ တစ္ခ်ိန္လံုး ဆက္ၾကည့္ေနဦးမွာလား။ သူ ကိုယ္တိုင္ သူမပံုရိပ္ေတြကို ဆက္ျမင္ဖို႔ အင္းအားမရွိေတာ့လို႔ ခလုပ္ေမာင္းကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္ခဲ့တာ ၾကာေပါ့။ ၾကြက္မေလးတစ္ေကာင္ သူ႔နားက ေျပးထြက္သြားတယ္။ သူမရဲ႕ တစ္ေနရာရာမွာ သူခိုေအာင္းေနရင္း သူမကို ၾကည့္ေနဦးမွာေပါ့။ ကၽြန္မလည္း
သူ႔အျမင္လႊာ ေနာက္ကို ထပ္ခ်ပ္လိုက္ခ်င္လို႔ ... ။
---------- ------------- ---------------- -------------- -------------- ----------------
- ေနႏွင္းစက္ -
က်ဳပ္ ကမာၻႀကီးဆီက ဘာမွယူမထားဘူး
မိုး တိမ္ လား
ဆိုက္ ပ ရက္စ္ လား
မွန္ ေဘာင္ ထဲ မွာ သြားထပ္ တစ္ခု
သိ ကၡာ ရွိ ရွိ ရပ္ ေန တယ္ ။
-႐ုပ္ေသး
345632011
စကၠဴနဲ႔ ထုပ္ၿပီး ျပန္ပို႔ေပးၾကပါ
ဟာသတစ္ပုဒ္၊
ညဥ့္နက္သန္းေခါင္း
အ၀ါေရာင္ပန္းစည္း
ေရေႏြးဆူဆူနဲ႔
(၃) မိနစ္ပဲေစာင့္ရမယ့္ကဗ်ာ
သူမက အိပ္စက္ကျခင္းကို လက္ေဆာင္ေပးတယ္
လူယဥ္ေက်းေတြက အိပ္မက္ကို ေၾကာက္တယ္တဲ့
မ်က္စိႏွစ္လံုးဖြင့္ၿပီး အိပ္မက္မက္ျပမယ္။
အိုင္းစတိုင္း၊ ပီကာဆို၊ ဘီသိုဗင္
ဂၽြန္ထရာဗိုတာ၊ မိုက္ကယ္အို၀င္
ေနာက္ၿပီး
ေမာင္ေခ်ာႏြယ္
႐ွဳေမွ်ာ္ခင္းေတြေနာက္ပဲလိုက္မယ္
ၿပီးရင္ လၻက္ရည္တူတူေသာက္ၾကမယ္။
စာတစ္ေၾကာင္းေရးၿပီးတိုင္း
ထမင္းလုတ္ေတြကို ျမင္ေယာင္ေနရမယ္ဆိုရင္ ေမာမယ္။
စားသံုးသူအတြက္ လိုအပ္ခ်က္အရ
မိမိကိုယ္ကို စိတ္အဆာေျဖမႈ
ဇိမ္ခံပစၥည္း
ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ ႏွင့္ အေရာင္းျမင့္တင္ေရး
အထက္ပါေခါင္းစဥ္မ်ားျဖင့္ ကဗ်ာ မေရးပါ။
အိပ္မက္မက္ရန္ အိပ္စက္ျခင္းမလိုအပ္ေၾကာင္း ။။။။။။။။။။
- ေနႏွင္းစက္ -
ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ အခ်ိန္ ၃၅ မိနစ္ေလာက္ဆို လံုေလာက္မလား
သီခ်င္းသံေတြ နားေထာင္ၿပီး ဒါမွမဟုတ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က
ဂီတာ တီးခိုင္းၿပီးေတာ့ ငါ ကဗ်ာေရးၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။
အငယ္ေကာင္ .. မင္းနဲ႔ငါ ဂ်ိဳးကို လြမ္းတဲ့အေၾကာင္း ကဗ်ာ တူတူေရးရင္ေကာင္းမလား
႐ုပ္ေသးကေတာ့ ငါ့ရဲ႕ အ၀ါေရာင္ ေကာ္ပတ္႐ုပ္အေၾကာင္း ကဗ်ာေရးေပးမယ္တဲ့။
အခ်စ္ဆိုတာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုပဲ ..
မ်က္ေမွာက္ေခတ္ရဲ႕ ေရစီးေၾကာင္းမွာ မင္းဘယ္လိုေမ်ာမလဲ။
မိုးခ်ိဳတစ္ေယာက္ ဘာေတြလုပ္ေနလည္း။ ဆူးခက္မင္းေကာ ကဗ်ာကို ႐ုပ္လံုးကြဲၿပီလား။
ညီစိမ္း က မီးေလာင္ေနတဲ့ ဂ်ဴးတစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္။
ဟစ္တလာ တစ္ေယာက္မကတဲ့ ကမာၻထဲေရာက္သြားရင္ မင္းဘာလုပ္မလဲ။
ဟိုတစ္ေလာက ဟာသတစ္ပုဒ္ေကာက္ရထားတဲ့ အလတ္ေကာင္ကို ေျပာလိုက္ပါဦး ..
အဲ့ဒါ ငါ့ဟာသျဖစ္လိမ့္မယ္။
ဇမၺဴရာဇ္လမ္း အိမ္အမွတ္ (၁၈) ကို ဆက္သြယ္ပါ၊ Vegas လည္းမေသာက္ေတာ့ဘူးလို႔
ေျပာျပလိုက္ဦး။
အခု ျခင္ေတြယင္ေတြနဲ႔ ပိုးေကာင္မႊားေကာင္ေတြအေၾကာင္း ကဗ်ာ ေရးဖို႔စဥ္းစားေနတယ္။
ကမာၻေက်ာ္ပံုျပင္ေတြကို လြမ္းတယ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ ေအာ္စကာ ရထားတဲ့ ကားေတြၾကည့္ေနတယ္။
DotA မခုတ္တာ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ။
ေၾသာ္ ... တစ္ရက္ေလာက္ ငါတို႔ မိုးလင္းၾကရေအာင္ ..
- ေနႏွင္းစက္ -
ရီ ရီ ေ၀ ေ၀
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး အလိမ္အညာ နဲ႔
အႏွစ္ ႏွစ္ဆယ္လံုးလံုး မာန နဲ႔
အခု ၂၁ ၊ ဘာမွေျပာစရာမရွိဘူး
က်ဳပ္ ကို က်ဳပ္ ယမ္းေငြ႔မေသေသးတဲ့ က်ည္ တစ္ေတာင့္လို
သူမ မ်က္လံုးေတြထဲ
ေမာင ္း ျဖဳတ ္ ပစ ္ ၀င ္ လိုက ္ တ ာ က လြ ဲ လို ႕
- ႐ုပ္ေသး
3220111240PM
ရီ ရီ ေ၀ ေ၀ - ၂
အႏၱရာယ္ကို ဖိတ္ေခၚေနရတာ ရြံစရာပဲ
သူမ ေဒါသဟာ လိေမၼာ္ေရာင္ ၊ က်ဳပ္ က အနက္ေရာင္
ဘာမွမသက္ဆိုင္တာေတြကို တြယ္ခ်ိတ္နဲ႔ အတင္းလွမ္းဆြဲခ်ိတ္ထားတယ္ ။
သက္ျပင္းဟာ မ်က္ႏွာက်က္က ဆပ္ျပာဖူးေဖာင္းေတြကို စိတ္လိုလက္ရ ကုတ္ျခစ္ယူ လို႔ ။
သူမ မ်က္လံုး ရဲ႕ ေလးဆယ့္ငါးဒီဂရီ ေဒါင့္တည့္တည့္မွာ
က်ဳပ္ ေနထိုင္တယ္ ။
ခဗ်ားတို႔ ဆႏၵရွိလို႔ လွ်င္ တယ္ထင္ရင္ ၊
ပစ္ေတာ့ ။
- ႐ုပ္ေသး
422011225PM
ေလွကားသံုးထစ္ ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ ဟုမ္းေပ့ခ်္ကို ေရာက္ျပီ
ေစ်း၀ယ္သူေတြကို ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ဆက္ဆံမယ္ တက္ခ္စီ
တက္ခ္စီ တက္စီးလို႔ ရမလား ကၽြန္ေတာ့္ ပရိုဖိုင္ကို သြားခ်င္လို႔
မီးနီျဖတ္မယ္ နက္၀က္ခ္အယ္ရာ တက္မယ္ လူကူးမ်ဥ္းၾကားမွ
ကူးပါ ငါးမိနစ္တစ္ခါ အက္ဖ္ဖိုက္ ႏွိပ္ပါ ေလးလံထိုင္းမိႈင္းေနတဲ့
စိတ္နဲ႔ ေလးလံထိုင္းမိႈင္းေနတဲ့ ဆက္သြယ္မႈကြန္ယက္ၾကားမွာ
ဒါ ပါးကြက္ၾကားနဲ႔ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္လား
ကပ္ပါးေကာင္လား ကပ္ဖားေကာင္လား ဒါဆို ကပ္သြားမလား
ကပ္ဆိုက္မယ္ ျဖတ္ရိုက္မယ္ ထြက္တိုက္မွ ရမယ့္ လြတ္လပ္ေရး
ဆိုေတာ့ ေလးလံထိုင္းမိႈင္းေနတဲ့ ေလထုက ေဆာင္းတြင္းၾကီး
မိုးရြာတယ္ ဒါ ႏွင္းစက္ေတြလား ဒါ မိုးစက္ေတြလား
မိုးဇက္ တီးေပးခဲ့တဲ့ မိုးဇာတ္လား အမ္ အို အက္စ္ အိုင္ ေအ စီ
ပါးျပင္မွာ သနပ္ခါးေလးနဲ႔ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုလား ညာျဖစ္တယ္
ဆိုလား မအားပါ ဆိုတာ ရခိုင္လို ပစၥည္းနဲ႔ ကိုင္တုပ္ျပီး ဆဲတာ
ေအာလ္ေ၀းဘီးဇီး နတ္သင္းဒူးရင္း ပင္ေအာက္မွာ မထိုင္ဖို႔
နယူတန္လို ကမာၻမေက်ာ္ပဲ ေခါင္းကြဲျပီး ေသႏိုင္တယ္ ဆိုတာ
ေနေကာင္းလား ထမင္းစားျပီးျပီလား အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ
မင္းမွာ ခ်စ္သူရွိလား ဟင့္အင္း ေကာင္းတယ္ ဒါဆို ဆက္လုပ္
ေလးဘက္ေလးတန္ ကာရံထားတဲ့ ကာရန္ေတြက ကာရန္ မကာရန္
ေ၀ခြဲရခက္ေနတယ္ ငါ မွားတာ ရွိရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္
တစ္ေလာကလံုး တစ္ေလာကလံုး ဘဒၵကမာၻၾကီးတစ္ခုလံုး စံု မ်ားစြာ
သတၱ၀ါ ဘာအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းေ၀းၾကပါေစ ဆိုလား
ေအးခ်မ္းကေတာ့ ေနေကာင္းလား လာလာမေမးနဲ႔ လူလည္း
ေနေကာင္းတယ္ ေဂြးလည္း ေနေကာင္းတယ္ ဆိုပဲ သင္ေကာင္းလွ်င္
ကၽြႏ္ုပ္ မဆိုးပါ ဆိုေတာ့ ေျခသလံုး ပုေလြရိုးနဲ႔ တစ္ေန႔လံုး
ယေန႔ ေနသာမည္ ေနသာထိုင္သာ ရွိမည္ မေနတတ္မထိုင္တတ္
အေနအထိုင္ မတတ္ မိန္းမေကာင္း ဆိုတာ စားပြဲေပၚမွာ
အလွထားတဲ့ ပန္းအိုး မဟုတ္ဘူး ေရေသာက္ျမစ္တန္းလန္းနဲ႔
ျမရာပင္အိုၾကီး အိုမ က်မွ ကိုယ္ေမြးတဲ့ေမ်ာက္ ကိုယ့္ျပန္ေခ်ာက္
ေခ်ာက္ ေခ်ာက္ ေခ်ာက္ ေျခာက္ ေျခာက္ ျခား ျခား ခ်ား ခ်ား ခ်ား
ေျမမႈန္လြင့္ စာအုပ္နာမည္လို ( .... ) စီးမလား ။ ။ ။
-ဆူးခက္မင္း-
08JAN2010
ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူတယ္ ဆိုတာကို
သေဘာတူတယ္လို႔ ေျပာဖို႔ေတာင္
အားယူျပီးေတာ့ သေဘာတူတယ္
အိုေက ခင္ဗ်ား သေဘာပဲ
သေဘာထားၾကီးဖို႔ ခုေလာက္ထိ သေဘာထားေနစရာမလိုပါဘူးေလ
ခင္ဗ်ား သေဘာထားကေရာ ျပီးေတာ့ ကေရာ ကေရာ
ဒီေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုတာေတြနဲ႔ ဒီေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ဆိုတာေတြနဲ႔
ေတြ ေတြ ေတြ ေတြ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔
ဟုတ္ျပီ ဒီေလာက္ဆို ခင္ဗ်ား နည္းနည္းေတာ့ သေဘာထားေတာ့
ၾကီးေတာ့ လာေတာ့ ျပီေတာ့ ေတာ့ ေတာ့ ေတာ့
ပိတ္ထားသမွ်ေတြ ျပန္ဖြင့္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ တယ္
ျပန္ပိတ္လိုက္တယ္ ေတာ့ ျပီး ပိတ္ လိုက္ ျပန္ ေတာ့
သေဘာထားက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေတာ့ နည္းနည္း နဲနဲ ေတာ့
ေတာ့ ေတာ့ ၾကီးေတာ့ လာေတာ့ ျပီေတာ့ ထင္ရတာပဲေတာ့
အဲ့ဒါေတြ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔ နဲ႔
ဖိုးသူေတာ္ မ်က္စိလည္ေလ ဆန္ပိုရေလ ေလ ေလ ေလ ေလ
ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ထိုး ကၽြတ္
ဖာ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ
ေ၀ ေလ ေလ ေတ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ ေလ
အခု အေဟာင္းအျမင္းေတြ အကုန္ ျမင္းေစာင္းထဲ ထည့္ျပီးေတာ့
မ်ဥ္းေဇာင္းေတြ ပစ္ထည့္ျပီးေတာ့ ေတာ့ ေတာ့ ေတာ့ ေတာ့ ေတာ့ ။ ။ ။
- ဆူးခက္မင္း -
1 9 d e c e m b e r 2 0 1 0
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေရးမ၀ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ မအိပ္ခဲ့ရလို႔လား အိပ္ဖို႔
လိုေနလို႔လား ဘယ္ေလာက္လိုေနတာလဲ ၀စၥေပါက္ ျပဳတ္က်န္ခဲ့တာလား
အက်အေပါက္မ်ားလြန္းတယ္ အရွအေပ်ာက္မ်ားလြန္းတယ္ မိန္းမရႈပ္တာကို
ျမာေပြတယ္လို႔ အရင္ေခတ္ကသံုးတယ္ ခုေခတ္မွာေတာ့ ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္
မႏိုင္တာကို ဂံုးေထာက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ ဒါက ေရြ႕လ်ားလာတဲ့
စကားလံုး အသံုးအႏႈန္း အေရြ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုက္ပါေရြ႕ေမ်ာၾကတယ္
တေမ့တေမာပဲ စကားအျဖစ္ေျပာရရင္ စကားေတြ ျဖစ္ကုန္တယ္
စကားေတြ ထစ္ကုန္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း ေလာသြားမိတယ္ထင္တယ္
ဥပေဒအထူးျပဳယူထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေလာတတ္တယ္
ေလာတက္ေနတယ္လို႔ သံုးလို႔လည္း ရတယ္ သူက ေလာေလာေလာေလာနဲ႔
တခ်ိဳ႕စကားေတြ ကၽြန္ေတာ္ျပန္ၾကားရတာ နားကေလာတယ္
ကၽြန္ေတာ့္က ရန္ကုန္မွာပဲ ရွိေပမယ့္ နားက ကေလာဘက္ ေရာက္ရင္ေရာက္ေနတယ္
ဒါေၾကာင့္ နား ကေလာ တယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အြန္လိုင္းမွာ ခ်က္တင္၀င္ရင္
စလံုးသတ္ေတြ မလိုအပ္ပဲ ထည့္ေျပာတတ္တယ္ ဒါေတြက ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးနဲ႔
ယွဥ္ၾကည့္ရင္ အရမ္းၾကီး ေဖာင္းပြသြားတတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး
လူျပက္ေတြလို တံေတြးစင္ေအာင္ ေျပာတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး
ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ဒါမွမဟုတ္လည္း မည္မည္ရရ မရွိပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔
စလံုးသတ္ေတြ ေဖာေဖာသီသီ သံုးၾကတယ္ တစ္ခုခုကို ရႊီးရႊမ္းျပီး ေျပာတာမ်ိဳးကို
ေဖာေနတာပါကြာ လို႔ ဒီဘက္ေခတ္မွာ ေျပာၾကတယ္ အရက္ေသာက္လို႔ ေဖာတာမ်ိဳးေတာ့
မဟုတ္ဘူးေပါ့ မင္းက ေဖာေလွ်ာပါကြာ လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္ ေဖာတာမ်ားရင္
ေလွ်ာတတ္လားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး အရက္ေလွ်ာ့ေသာက္ရမယ္လို႔ေတာ့
ဆံုးျဖတ္ထားတယ္ ေလွ်ာတယ္ဆိုတာ ဘာအဓိပါၸယ္လဲေတာ့ ရွင္းျပေနဖို႔ လိုမယ္ မထင္ဘူး
စ်ာန္ေလွ်ာတယ္ ၀မ္းေလွ်ာတယ္ ေရလႊာေလွ်ာေပၚကေန ေလွ်ာတိုက္ဆင္းခ်လာတယ္
ေနာက္ တျခား အသံုးေတြလည္း ရွိဦးမယ္ ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာစာ အားနည္းေတာ့
စံုစံုလင္လင္ ျဖစ္ေအာင္ မတင္ျပတတ္ဘူး အဲ့ဒီအတြက္ ခင္ဗ်ား စိတ္မကြက္ဘူးလို႔
ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္တယ္ ေနာက္ ရွိေသးတယ္ ေငါပါကြာ လို႔ အခ်င္းခ်င္း
ေနာက္ေျပာင္ရင္း ေျပာတတ္တယ္ အဓိပါၸယ္အတိအက်ကိုေတာ့ ရွင္းျပမေနေတာ့ဘူး
အတိအက် သိသြားရင္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို ရိုင္းတယ္လို႔ သတ္မွတ္ဦးမယ္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာက ရိုင္းရိုင္းစိုင္းစိုင္းပဲ ေျပာေလ့ရွိတယ္
သံ မဏိ တစ္ခုကို ခ စား ပစ္ လိုက္ ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳးစားေနတယ္
သူမနာမည္ကို ၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မလိခ ျမစ္ၾကီးကို မ်က္စိထဲ ျမင္မိတယ္
တယ္ ေတြ သိပ္မ်ားေနျပီ ထင္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့သားပဲ
ကၽြန္ေတာ္က ျမန္မာစာ အားနည္းပါတယ္ လို႔ အားေကာင္းေအာင္ ဘာေဆးေသာက္ရမလဲ
ကၽြန္ေတာ္က ေယာကၤ်ားေလး ဆိုေတာ့ ေယာကၤ်ားအားတိုးေဆး ေသာက္ရမယ္ထင္တယ္
ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ျမန္မာစာ အားေကာင္းလာမယ္ထင္တယ္ အင္း ထင္တယ္ ထင္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ ထင္တယ္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို နည္းနည္းေတာ့ ျငိဳျငင္သြားမယ္ ထင္တယ္
မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ျမန္မာစာ အားနည္းေတာ့ ခင္ဗ်ားဖတ္ရတာေတြ
သိပ္အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္ဘူး ေလာေလာဆယ္ အိပ္ေရးမ၀ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ ။ ။
-ဆူးခက္မင္း-
1 0 n o v e m b e r 2 0 1 0
အေမွာင္ထုထဲမွာ ခု ေမွာင္ေနတယ္ ဘာ ဘာ
ျမင္ရသလဲ ဘာ ဘာ မွ မ ျမင္ ရ ဘူး ဟုတ္လား
ကိုယ့္လက္ကိုယ္ ျပန္စမ္းၾကည့္ အရိုးေပၚ အေရတင္
ပ်င္းလိုက္တာ အရည္ကို ထြက္လို႔ ဆိုတာ ခု ထြက္ျပီ
လား မထြက္ေသးဘူး လား ဦးေႏွာက္ယိုစီးမႈ အသိဥာဏ္
ေရစီးကမ္းျပိဳလိုက္မႈ အမႈမထားနဲ႔ ေမ့ပစ္လိုက္ အမႈပိတ္လိုက္
တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ ရမယ္ ရမန္ၾကီး ငရမန္ကန္းၾကီး
တစ္ဖက္လပ္ၾကီး တစ္ခုလပ္ၾကီး လက္လက္ကို ထ လို႔
ထိုင္လို႔ မရ လိပ္ေခါင္းေရာဂါစြဲကပ္လာ ေဆာင္ပါ သားေရကြင္း
ေတြ ေလွ်ာက္လွိမ့္မေနနဲ႔ ေဟး ေဂၚလီမေလး အိမ္မပိုင္ဘူးလား
ဂရန္ေကာ ရွိရဲ ႔လား ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ ေလွာင္ရန္ ေျပာင္ရန္
ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါး ငါပါ ငါပါ တံခါးဖြင့္ ငါပါ ငါပါ တံခါးပိတ္ စနစ္
က်င့္သံုးရန္ ငါးသေလာက္စီးပြားေရး တံခါးပိတ္ဆန္႔က်င္ရန္
ရန္သူငါးပါးထဲမွာ အင္မတန္ဆိုးရြားလွတာ မင္း သိဖို႔ေကာင္းတယ္
စြဲမိတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕အေၾကာင္းေလး ေတြ ေ၀ေနရင္းနဲ႔ပဲ ထမင္းလည္း
ဆန္ျပဳတ္ျဖစ္လိုျဖစ္ အိမ္ေခါင္မိုးလည္း က်ည္ကာအကၤ် ီျဖစ္လိုျဖစ္
ဖ်စ္ဖ်စ္ျမည္ေအာင္ ျခစ္ျခဳတ္ျပီး ေခ်ာက္တီးေခ်ာက္ခ်က္ ဂေယာက္ဂယက္
ဒီက်င္း/မင္း မေကာင္းရင္ ဟိုက်င္း/မင္း မေကာင္းရင္ ဒီက်င္း/မင္း
ေပါင္းတစ္ေထာင္ ကုန္ေအာင္တူးမယ့္ သိုက္တူးသမားေတြပါ
လိုက္ဖူးသလား မိုက္ဖူးသလား ဒါမွမဟုတ္ ရိုက္ဖူးသလား ဘုန္းၾကီးေတြကို
အရုဏ္ဆြမ္းေလာင္းလွဴရန္ မစြမ္းရင္းလည္းရွိျပန္ ကန္စြန္းခင္းလည္းျငိျပန္
ဆိုေတာ့ ထိရန္ မိရန္ ခပ္ရိုင္းရိုင္းစကားလံုးမ်ားကို ခပ္ရိုင္းရိုင္း ပစ္ပယ္မိ
တခ်ိဳ႕က ေပၚပင္ျဖစ္ဖို႔ / ဗီဇအရ / ရိုင္းခ်င္လို႔ကို ရိုင္းၾက ရႊိဳင္းၾက လိုင္းက်
ျပန္ျပီ တာ့တာ ။
- ဆူးခက္မင္း -
2 0 n o v e m b e r 2 0 1 0
သက္ရွိျဖစ္ေစ/သက္မဲ့ျဖစ္ေစ
အဖိုဓါတ္အမဓါတ္ရွိကိုရွိရမည္
အဖိုျဖစ္ျခင္း/ အမျဖစ္ျခင္းျဖစ္ကိုျဖစ္ရမည္ ။
မီးေရေလေျမေပါင္းစပ္ျခင္းေၾကာင့့္
ေပၚေပါက္လာရေသာအက်ိဳးတရားအေၾကာင္းတရား
သက္ရွိသည္ ျဒပ္ရွိ၊သက္မဲ့သည္ စြမ္းအင္တစ္မ်ိဳး
အဖိုစြမ္းအင္/အမစြမ္းအင္ရွိကိုရွိရမည္။
ေျမၾကီးထဲထြက္လာၾကတဲ့သူေတြမဟုတ္ေပမယ့္
ငါတို႔တေတြ
ေျမၾကီးထဲကို ၀င္ဖို႔ အခြင့္အခါကိုေစာင့္ေနၾကတယ္။
ဒီေျမေပၚမွာပဲၾကီးျပင္း
ဒီေျမေပၚမွပဲထြန္ယက္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ စိုက္ပ်ိဳး
ဒီေျမေပၚမွာပဲရိတ္သိမ္း ရင္းကေန
ဒီေျမေပၚမွာပဲ အျငိဳးေတးေတြထားလို႔
ဒီေျမေပၚမွာပဲ အမုန္းတရားေတြပြားၾကျပန္တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲသံေယာဇဥ္ေတြမ်ားျပီး
ဒီေျမေပၚမွာပဲ အသားအေရာင္ေတြကြဲျခား
ဒီေျမေပၚမွာပဲ အဆင့္အတန္းေတြခြဲျခားရင္း
ဒီေျမေပၚမွာပဲအနိုင္ထက္စီးနင္းျပဳက်င့္ၾကျပန္တယ္
ဒီေျမေပၚမွာကၽြန္စနစ္စတင္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ပေဒသရာဇ္စနစ္ျဖစ္တည္
ဒီေျမေပၚမွာပဲကုသိုလ္ေတြဖန္တီး
ဒီေျမေပၚမွာပဲ အကုသိုလ္ေတြေမြးဖြား
ဒီေျမေပၚမွာပဲ စစ္ပြဲေတြ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ဆင္ႏြဲ
ဒီေျမေပၚမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္သတ္ျဖတ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲျငိမ္းခ်မ္းေရးေတြရယူၾကျပန္တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ပက္ၾကားအက္အိပ္မက္ဆိုးေတြထပ္တလဲလဲမက္
ဒီေျမေပၚမွာပဲလူ႕တန္ဖိုးလူ႔ယဥ္ေက်းမႈေတြထြက္ေပၚ
ဒီေျမေပၚမွာပဲဟန္ေဆာင္လိမ္ညာမႈေတြအသက္ဆက္
ဒီေျမေပၚမွာပဲအတုေတြနဲ႔အစစ္ေတြေရာေနွာ
ဒီေျမေပၚမွာပဲအမွားနဲ႔အမွန္ကိုနံပါတ္စဥ္ေတြေျပာင္းတပ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲအယူ၀ါဒေတြဂိုဏ္းဂဏေတြစြဲ
ဒီေျမေပၚမွာပဲဘာသာေရးေတြေမ့ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြေပ်ာက္
ဒီေျမေပၚမွာပဲမာယာေကာ့စကီးေဘာင္းဘီ၀တ္မိုးတိမ္ေရးခဲ့တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲအလက္ဇႏၵား ပြတ္ရွကင္ပေလတိုရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုးျဖစ္ခဲ့တယ္္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ျမိဳ႕႕မျငိမ္းရဲ႕သီခ်င္းေတြေပၚခဲ့တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ဒဂုန္တာရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲကဗ်ာေတြ ျဖစ္တည္ခဲ့တယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲ ငါတို႔ရပ္တည္ခဲ့ၾကတယ္
ဒီေျမေပၚမွာပဲေျမၾကီးထဲျပန္၀င္ဖို႔အခ်ိန္ေတြေစာင့္ရင္း
ဒီေျမေပၚမွာပဲ.........ဒီေျမေပၚမွာပဲ
ဒီ......ေျမ.....ေပၚ.....မွာ....ပဲ
ဒီ
ေျမ
ေပၚ
မွာ
ပဲ
လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းစဥ္ရွာေဖြတူးဆြရင္း
ဒီ
ေျမ
ေပၚ
မွာ
ပဲ ။ ။
ေတေဇာ
ပထ၀ီေျမၾကီးေပၚ ဘယ္ညာပြတ္တီးေနတဲ့ မီး
ရင္ရင္ျခင္းခတ္ မ်က္၀န္းမွာ အာေပါမီးထြက္
ဟင္းကနဲဆင္း သက္ျပင္း
ဆန္ေလ၀ါေယာမီး
နာမ္မီးဖြဲေလာင္က်
ဗ်ာပါတ
ေဘာပင္ ၊ လက္
စာရြက္ ၊ မွင္ထိပ္
ႏွာေခါင္း ၊ ရိႈက္ေလ
ေသြး ၊ ေသြးေၾကာ
ရွင္သန္မႈ ၊ ေလာကဓံ
ဟင္းလင္းျပင္ ၊ ျဒပ္
ဘုံ ၃၁ ပူတုိက္လႈပ္ရြ
ဖႆ ပစၥယာ ေ၀ဒနာ
ပရမတၱေလွ်ာက္ အပူေရာင္
ေမာဟေလွ်ာက္ တဏွာေကာင္
ေမြးလမ္းေၾကာင္းက အပူေကာင္
ေဒါသထမ္းေျပး တဏွာေရာင္
ပုံေျပာဆဲ ၂၀၁၀ မီး
ရြာထဲက ဖေယာင္းတုိင္မီး
ဘယ္လုိေစာင္းေစာင္း ေဆာင္းဟာ ေနထြက္ဆဲ
သမုိင္းဟာ စစ္မီးေတြကလြဲျပီး ဘယ္စာရြက္မွ ပုိမလာဘူး
အမာရြတ္မပါတဲ့ သူရဲေကာင္းၾကီး အာဏာရွင္ ၂၂
ေရမီး ၊ ေလမီး ၊ ေနမီး
ဇီ၀မီး ၊ ေအးမီး ၊ ပူမီး
အႏုျမဴမီး ၊ မီးတကာမီး
ဘယ္မီး ၀မ္းမီးမမွီႏုိင္
ႏုိင္ထက္စား သတၱ၀ါမ်ားစုေပါင္း
ဂရုဏာရွင္မ်ား ႏွစ္ပတ္လည္... ခုိးရာပါပစၥည္းမ်ား ေလာင္းလွဴပြဲ
ကလက္တက္တက္ ပါတီပြဲတက္
Punk သီခ်င္းသံနဲ ့ေခါင္းကြဲျပန္တဲ့ ရိႈးပြဲ
သၾကၤန္ခါဦး အေရးေပၚရႊင္ျမဴး
ဆိတ္ျငိမ္ရာ ေလာင္
ဆိတ္ကြယ္ရာ ေလာင္
ႏွစ္ဦးတည္းေလာင္ေသာ တည္းခုိခန္း
Sectionေၾကး ၇၀၀၀ေထာင္ အခြန္ေဆာင္
စာရိတၱမဲ့မိဘမ်ားလင္းတဲ့ ေနာက္မီး၊ေရွ ့မီး HIV သားသမီး
တဦးတည္းေလာင္ေသာ စိတၱဇ
ငရဲဘုံမွာ ပုိကာပြဲ
ဘုရားဒကာၾကီးဆြဲတဲ့ ၈ခ်ပ္တြဲၾကီး ဂ်ိဳကာဖဲ
စိတ္သြား ရုပ္ေလာင္
ရုပ္သြား စိတ္ေလာင္
မင္းကုိငါခ်စ္တယ္
ႏွလုံးသဲက ခ်စ္ဘုရားပြဲ မီးေလာင္
အူ၀မ္းထဲမွာ ၀ီစကီ မီးေလာင္
ေရႊျပည္စုိး မီးေလာင္ ၊ Red Ruby မီးေလာင္
ရတနာပုံေစ်း မီးေလာင္ ၊ ေၾကာင္အိမ္ထဲ မီးေလာင္
ဒုတိယကမၻာစစ္ ေဘာက္က်
ဟီရုိရွီးမား မီးေသြးေခါင္းေလွ်ာ္ရည္
ေဘးထုိင္ဘုိင္က် Man U ကြ
ဘုရား၊တရား၊သံဃာ ႏွစ္လုံးျခင္းဆြဲသြားေသာ အိမ္သူမ်ား
ခ်စ္တီးပြဲစား သမီးကေလး ဆြဲသြား
South East Asia ဆူနာမီ
သဘာ၀နဂါးၾကီးလက္ထဲက ဧရာ၀တီမင္းသမီးေလး နာဂစ္ႏွင့္
NGO မင္းသားေလး ရုိမန္တစ္
မယုံၾကနဲ ့
ေဂၚေဂၚဂီြ အလင္းေပးေနသည္
ေသြးထုိးေနသည္
ေဂၚေဂၚဂြီ အမွန္တရားေျပာေနသည္
ရွက္တတ္ရင္ လဲေသဖုိ ့ေကာင္းတယ္
ဟ ဟ
ဟ ဟ
အလုပ္မရွိပဲ အိမ္ေထာင္ျပဳႏုိင္ေရး တုိ ့အေရး
ဆင္းရဲသားေတာ္လွန္မႈမပါပဲ တရားမွ်တေသာ လူ ့အဖြဲ ့အစည္းတည္ေထာင္ေရး တုိ ့အေရး
လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အသုံးမျပဳေသာ ျပည္တြင္းျဖစ္ လူအသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ေရး တုိ ့အေရး
သီလ ၊ သမာဓိ ၊ ပညာ မပါပဲ ပုထုဇဥ္နိဗၺာန္ ေရာက္ေရး တုိ ့အေရး
အစိမ္းေရာင္ကမၻာၾကီးအား အျဖဴေရာင္အေႏြးထည္ျခံဳေရး တုိ ့အေရး
ေလွ်ာက်ျခင္း ၊ ျမင့္တက္ျခင္းမပါပဲ ေလာကဓံ ထမင္းမွန္မွန္စားေရး တုိ ့အေရး
၂၀၁၂ ေနကုိးစင္းထြက္ ၊ ၂၀၁၃ လကုိးစင္းထြက္ ၊ ၂၀၁၄ စၾကာ၀ဌာတုိက္တစ္ေသာင္း တုိးတက္ေရး တုိ ့အေရး
နဂါးေငြ ့တန္း ၊ ဥကၠာခဲ ၊ၾကယ္ ၊ ေန ၊ လ ၊ ကမၻာ ရုပ္အဖြဲ ့အစည္းမပါေသာ နာမ္လူသားကမၻာၾကီး တည္ေထာင္ေရး တုိ ့အေရး
အစရွိသည္ျဖင့္ ၊ ခ်စ္သူ အနိစၥ
etc ၊ ရန္သူ ဒုကၡ
အစရွိသည္ျဖင့္ ၊ သတၱ၀ါ အနတၱ
ျဒပ္ ၊ ရုပ္ ၊ သုသာန္ ၊ ေၾကးစည္ ၊ မ်က္ရည္
မာေက်ာ ေပ်ာ့ေပ်ာင္း
စီးေမ်ာ ျဖည့္စြက္
ေရြ ့လ်ား တြန္းတုိက္
ပူေအး ေလာင္ခဲ
ေဟာဒီက ေကာက္ညွင္းေပါင္း ပူပူေလး ရမယ္
ဘူတာရုံေတးသြား
ေရသန္ ့ဘူးေလး ပစ္ခ်ေပးပါ ခင္ဗ်ာ
ေလမရွိဘီးၾကီးနဲ ့ လယ္ကြင္းထဲက ေထာ္လာဂ်ီ
ေတေဇာ မွ ပထ၀ီ
ေတေဇာ မွ ၀ါေယာ
ေတေဇာ မွ အာေပါ
ေတေဇာ မွ ေတဇာ
ရထားလား ရထားလား
ရရင္ အေၾကာင္းျပန္
ဒါပဲ
၃.၁.၂၀၁၀ ( ၃နာရီ ၁၅ မိနစ္ )
ခု ေရတြင္းတူး ၊ ခု ေရၾကည္ေသာက္ဖို႔
ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ၊ ရွာေနတဲ့ေကာင္ ။
ဘာမွလည္း ေရေရရာရာ မရွိ ။
ေရမရွိတဲ့ ေခ်ာင္းမွာ ၊ ဘာေဖာ္ျပီး
ေသမယ္ဆိုလား ။ ေရမႈတ္တစ္ဖက္ ။
မီးတုတ္တစ္ဖက္နဲ႔ ၊ ေအာ္ေနလိုက္တာမ်ား ။
" ေရလိုတယ္ .... ေရလိုတယ္ ... "
ျပီးေတာ့ ၊ ပု၀ါမကူ ေရမရွဴေၾကး ဆိုျပီး
ေရပက္မ၀င္ ၊ ေျပာေနေသးတယ္ ။
မင္းလိုသာဆို ၊ ေရပံုးႏွစ္လံုးရွိရင္
ထမင္း မငတ္ဘူး ။ ငါ့လိုသာဆို
ေရေသာက္ ၊ ဗိုက္ေမွာက္ ၊ ကဗ်ာေရးေနလည္း
ျဖစ္တယ္ ။ ေဟာ ... ။ နားေထာင္ .... ။
" အဂၤါျဂိဳဟ္ေပၚမွာ ေရေတြ ႔ ျပီ ... "
ဘာမ်ားလဲလို႔ ၊ အဂၤါျဂိဟ္ေပၚက ေရမွာလည္း
ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ႏွစ္လံုး ၊ ေအာက္ဆီဂ်င္တစ္လံုး ။
အပိုပါတာ မွတ္လို႔ ။ လူေတြကိုက မဟုတ္တာ ။
သူ ႔ဟာသူ ေနတဲ့ ေရကို တံဆိပ္ကပ္လို ကပ္ ။
ေရေစး တဲ့ ၊ ေရေနာက္ တဲ့ ။
ေရေသ တဲ့ ၊ ေရရွင္ တဲ့ ။
ဒါနဲ႔ ေရမွာ အေရာင္ ရွိလား ။
ေနမေကာင္းရင္ ေရစိမ္းေတြ မေသာက္နဲ႔ေလ ။
( ေရက်က္ေအး ေသာက္တဲ့လူေတြ ေနေကာင္းၾကတယ္ ။ )
" ကန္ေတာ္ၾကီးက ေရထဲ .. ငါ ခုန္ဆင္းလိုက္တာနဲ႔
ၾကယ္ေတြ ထကၾကတာ ... ဘာသေဘာလဲ .. "
အမိမဲ့သား ေပမယ့္ ၊ ေရနည္းငါး မဟုတ္တဲ့
ငါလိုေကာင္ ။ ေရလည္း မခပ္ဘူး ။
ထင္းလည္း မေခြဘူး ။ ေရေရရာရာ မရွိ
တဲ့ ၊ ဘ၀မွာ ၊ မေရမရာနဲ႔ ။
ေျပာခ်င္တာက ၊ ေရတြင္းပ်က္ထဲ ခုန္ခ်
သြားတဲ့ ၊ ေရေသာက္ျမစ္အေၾကာင္း ။
အသက္ရွင္ဖို ႔ ၊ ေရ မလိုဘူး ။
အသက္ရွင္ဖို ႔ ၊ အသက္ပဲ လိုတယ္ ။
" ေရအသက္ တစ္မနက္ "
သြားစမ္း ... ။ ေထြလီကာလီေတြ ။
ေရေတြ စီး/ေစး တယ္ ။
ေရေတြ က်ဥ္း/က်င္း တယ္ ။
ေရေတြ ျပာ/ပ်ာ တယ္ ။
ေရနက္ထဲ မသြားနဲ႔ ။
မင္းတစ္ကိုယ္လံုး ၊ မည္း (မဲ) ကုန္မယ္ ။
" မဲ ကုန္ျပီ ၊ မဲ ကုန္ျပီ "
ေကာင္းတာေပါ့ ။
နားလွည့္ ပါးရိုက္မယ့္ေကာင္ကို
ေထာက္ ၊ ေထာက္ျပီး ၊ ခံေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး ။
ကၽြန္ေတာ္ အလုိရွိေနတဲ့သူက
အမွတ္တမဲ့ၾကည့္ရင္
ေကာလဟာလနဲ ့တူတယ္
ထုိင္ေနရင္ ပြေယာင္းၿငီးစီေနၿပီး
ထသြားတဲ့အခါ အရပ္ထဲ ဟုိစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္
အႀကိဳအၾကားအနွံ ့
အ႐ူးဗံုေျမွာက္သလုိ ျမဴးခုန္ေပါက္တဲ့ပံုစံ
ငုိမလိုမ်က္ႏွာေပးနဲ ့
စေနေထာင့္က ေျပးထြက္လာတဲ့ပံုစံ
သဇင္ေတြကုိ ႏွင္းနဲ ့ပက္ဖုိ ့
ေျမာက္ဘက္အရပ္ကေန ျပန္လာတဲ့ပံုစံ
မူပုိင္ခြင့္တင္ထားတဲ့ ဟန္ေတြပဲေပါ့
အလကၤာဆင္ၿပီး ေျပာရရင္
ၾကင္သာၾကင္ၿပီး မျမင္ရတဲ့ ဘ၀
႐ွင့္သတင္းေတြ ကၽြန္မၾကားပါတယ္
ေလ
တုိင္ထိပ္မွာ အလံနဲ ့့တြဲၿပီးကတယ္တဲ့
သူမ်ားမဂၤလာယူခ်ိန္မွာ
ပူေဖာင္းထဲ၀င္ ေဇာက္ထုိးဆြဲျပတယ္တဲ့
ျဖတ္သြားတဲ့ကားေနာက္မွာ
ဖုန္မႈန္ ့ေတြနဲ ့တ႐ုန္း႐ုန္း
ကေလးဆန္ခ်င္ဆန္ေနျပန္ေရာ
ဆံပင္ေတြကို ဆြဲ ဖြ
စကက္ေတြကို ဆဲြ မ တတ္သူက
ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ေဟာင္းကုိ
လမ္းတစ္ဖက္ လုိက္ပုိ ့တယ္တဲ့
သစ္႐ြက္ေတြကို ငုိခ်င္လ်က္လက္တုိ ့ၿပီး
သံေ၀ဂေတြ ဘာေတြ ျပလုိ ့
အေရာင္မ႐ွိ
အဆင္းမ႐ွိ
မ႐ွိိတဲ့ထဲကေနမွ
အနီေရာင္ေလးက
ဖ်က္လုိ ဖ်က္ဆီး စိတ္ဓာတ္
အစိမ္းေရာင္ေလးက
မဆံုတာၾကာသူေတြ စကားနာထုိးဖို ့နဲ ့
မက်န္းမာသူေတြကုိ တားဆီးဖုိ ့အတြက္
ဤသုိ ့ျဖင့္ ကၽြဲ ျဖစ္ရေလသည္ေပါ့ကြာ
ငါ့ကုိယ္ထဲမွာ ငွက္ေတြ ကူးခတ္ၾက
ရနံ ့ေတြက ငါ့ကုိ ခုိစီးၿပီး
အသံေတြက ငါ့ကုိ တြန္းထုိးၾက
မုန္တုိင္းက်သလုိ ေျပးသြားရင္
ငါ့ ကုိ အျပစ္ျမင္ၾက
မီးေလာင္တဲ့အနား ေရာက္သြားရင္
ငါကပဲ အခၽြန္နဲ ့ မ သလုိနဲ ့
တကယ္ေတာ့
ဒါဟာ သင့္ရဲ ့
မုန္လာဥ အကြက္ေတြပဲေပါ့
ဖန္လံုအိမ္က ဆြဲလုိ ့
အပ်ဳိရည္ၿပဲခဲ့တာက လြဲရင္
ကဗ်ာဆရာလုိ ကဗ်ာလုိ
အေရးတယူလည္း
သိပ္မရွိၾကပါဘူးေလ။ ။
ေျခတစ္လွမ္း လွမ္း လိုက္ ..
သိပ္လွတယ္ .. သိပ္လွတယ္ ..
မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ ဆိုးထားတဲ့ ခရမ္းေရာင္က
ငါ့ တစ္ကိုယ္လံုးကို သိမ္းပိုက္သြား ...
ေမွာင္ခို၀ယ္စရာ မလိုဘူး ..
ဒီပြဲက မင္းတစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပဲ ..
ေလွ်ာ့ ေလွ်ာ့ ေလွ်ာ့ ..
စိတ္ေတြ ေလွ်ာ့ ..
မိုးလင္းတဲ့ထိ ခရမ္းေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြ ခူးစားျပီး ..
လမ္းေဘးေရာက္သြားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ဆြဲတင္ ..
မ်က္စိေနာက္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ ..
ေနပါေတာ့ .. ေနပါေတာ့ ..
မင္းတစ္ေယာက္တည္း ေနပါေတာ့ ..
စူဠသုဘဒၵါလို မခ်စ္နဲ႔ ..
ခါခ်ဥ္ကိုက္တဲ့ ဒဏ္ မခံႏိုင္ဘူးေလ ...
မင္း စိတ္တိုင္းမက်တာ ငါ ဘာလုပ္မိလို႔လဲ ..
ေလထဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္တတ္တဲ့ အက်င့္က
မွား ေန လား ... မွား ေန လား ...
၀တ္စားပံုက ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..
ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုက္တာေတြ မလို္က္တာေတြ မသိ ..
ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..
ဆန္မရွိေတာ့ ေစာက္စားၾကီးတယ္ ..
၀ မရွိေတာ့ ၀ိ လုပ္တယ္ ..
အေမေမြးတုန္းက အတိုင္း ျပန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ..
အႏွီးျဖဴျဖဴ .. ပုခက္ထဲ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ျပီး ..
ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..
နင့္ေမၾကီးေဒၚပဲ ေဘာစိတစ္ေယာက္ရွာျပီး ဒိုးေတာ့ ..
မိန္းမေတြမ်ား .. ေကာင္းကို မေကာင္းဘူး ...
အဲ့ဒါ ေယာကၤ်ားေတြ ေျပာေနက် စကား ..
ေယာကၤ်ားေတြမ်ား .. ေကာင္းကို မေကာင္းဘူး ..
အဲ့ဒါ မိန္းမေတြ ေျပာေနက် စကား ..
အိပ္ရာႏိုးရင္ နဖူးကို နမ္းမယ့္လူ မရွိဘူး ..
ေလတယ္ .. ေလတယ္ .. ဟဲဗီးေလတယ္ ..
ထားပါေတာ့ .. ငါပဲ မွားတာပါ ..
သြားပါကြာ ..
အဲသည္မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ ဆိုးထားတဲ့ ခရမ္းေရာင္ေတြနဲ ့
ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းလုိက္တုိင္း
အၾကည့္ေတြ ေျခထုိးခံမိတာ မွားတာပ ..
ငါမွားလား မင္းမွန္လား ..
နင့္လို မ်က္ႏွာမြဲရဲ ႔ ေနာက္ကိုမ်ား ..
ငါ မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီး ..
လက္ညွိဳးေတြထိုး .. စြပ္စြဲသလိုမ်ိဳး ..
ငါမွားလား မင္းမွန္လား ..
ငါ မွန္ျပီး မင္းမွားတာလား ..
ခရမ္းေရာင္ေတြ ျခယ္ထားတဲ့ နင့္မ်က္လံုးက ..
ငါ့ ရင္ေတြ တစ္စစီ ကြဲေစတယ္ ..
သူငယ္ခ်င္းကုိ ရည္းစားမလုပ္ဖုိ ့ဘယ္သူေတြစေျပာခဲ့သလဲ
ဘယ္ေကာင္မွစမေျပာဘူး
နင္လမ္းမွာခ်နင္းဖုိ ့ငါ့ဘ၀ကုိပံုေအာခဲ့တယ္
ဘယ္ေကာင္မွမသိဘူး
အလုိရွိတုိင္းအခင္ဆံုးလုိ ့နင္ ငါ့ကုိပံုေျပာခဲ့တယ္
အဲသည့္ပံုေတြကုိပဲ ငါ့စိတ္ၾကိဳက္ျပင္ၿပီး
ရင္ေမာရတယ္
ေသေသသပ္သပ္က်ဴးလြန္လုိက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုလုိ
ဘယ္သူမွမသိလုိက္ရဘူး
နင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ေသေသသပ္သပ္ ရုတ္သိမ္းလိုက္ ..
ဓားသြားတစ္လက္လား .. ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္လား ..
တိမ္ေတြ ပြင့္ပံု သိပ္လွေနတယ္ ..
ဒါမွမဟုတ္ နင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ သိပ္လွေနတယ္ ..
ရိုးေျမက် ရူးခဲ့တဲ့ ေန႔ေတြက .. တျဖည္းျဖည္း တိုက္စား ..
နင့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ တိမ္ေတြလို သိပ္လွေနတယ္ ..
တိမ္ေတြက အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္
နင့္ႏႈတ္ခမ္းက အျမဲလွတယ္
ၾကည့္
ေအာက္နႈတ္ခမ္းကုိ ဖိမကုိက္လုိက္ပါနဲ ့ကြယ္
ေဆာင္းရာသီေတြ လူညြန္႔တံုးျပန္ျပီ ..
ေလေတြတိုက္တိုင္း အလြမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္း တိုးလာတယ္ ..
ခိုကိုးရာမဲ့ ေဆာင္းဦးေန႔ေတြ ..
ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို နားခိုရမယ္ ..
မသိေတာ့ဘူး .. မသိေတာ့ဘူး ..
ငါ ကိုယ္တိုင္လည္း ငါ့ကိုယ္ငါ မသိေတာ့ဘူး ..
ေ၀း .. ေ၀း ...... ေ၀း .....
အိပ္မက္ေတြက လူရာ၀င္ဖို႔ ခက္တယ္ ...
ေတေလငွက္ငယ္ အေတာင္ေညာင္းတဲ့အခါ လုိ ့
ဆုိမိၿပန္ၿပီကြယ္
သြား
ထြက္သြား
လန္ ့လုိက္တာ ဘုရားဘုရားလုိ ့ေတာင္ မ တ နဲ ့
ထြက္သြား
နင့္မ်က္လံုးမွာ ထင္က်န္ေနတဲ့ ရမၼက္ခိုးေတြကို သုတ္ျပီး
သြား .... နင္ ထြက္ သြား ..
တစ္ေယာက္တစ္လက္ ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ စိုက္ကြင္းေတြမွာ
နင့္ ရင္ခုန္သံအတုေတြ ငါ မျမင္ခ်င္ဘူး ..
ခုမွ ဘုရား မ တ နဲ႔ .. သြား .. ထြက္ သြား ..
ရင္ခုန္သံကုိ ဂစ္တာထဲထည့္ၿပီးရုိက္ခ်ဳိးပစ္လုိက္မယ္
နံရုိးမရွိရင္ စတီးရုိးထည့္ၿပီးေနမယ္
နင့္ သတိရမဲ့အစား
အရက္ခြက္ထဲက ေရခဲတုံးေတြကုိ သနားလုိက္မယ္ ..
ေလာင္ဂ်ီက်ဳ မ်ဥ္းကို ထက္၀က္ပိုင္းျပီး ..
နင္နဲ႔ငါက တစ္ေယာက္ တစ္၀က္ပိုင္းျပီး ..
ကမာၻကို ပိုင္စိုးသူေတြ ..
ေျခတစ္လွမ္း မေက်ာ္နဲ႔ ...
ငါ့အတြက္ ကလဲ့စား ဆိုတာက .. ထသြားထလာ ယဥ္ေက်းမႈ ..
ထိလုိက္တာနဲ ့မီးပြင့္သြားမယ္
ဆုိ
ေပ
မယ့္
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထုိးရင္
မ်က္ရည္ ကာတာႀကီးက်ဳိးက်
ငါ့ရင္ဘတ္ကို ကတုတ္က်င္းလုပ္ျပီး ၀ပ္ပါ ..
နင့္မ်က္ေစာင္းေတြက ျပန္ကန္ထြက္လာမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ
စူး မွာ စိုး တယ္ ..
သနပ္ခါးပန္းရနံ ့ေတြမ်ား မရမိဘူးလား
အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ
ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္ေတြမ်ား မျမင္မိဘူးလား
အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ
တစ္ေနရာရာမွာ ကုိင္သူမဲ့ ဖုန္းျမည္သံေတြမ်ား မၾကားမိဘူးလား
အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ
ၿပီးေတာ့
တစ္ခါတစ္ခါမ်ား ငါ့နာမည္ကုိ ျပန္မရြတ္မိဘူးလား
အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ
ငါ့ကို မုန္းတိုင္း ငါ့နာမည္ကို တစ္ခါ ေရရြတ္ပါ ..
ငါ့ ေခါင္းထက္မွာ အခက္အလက္ေတြ ေ၀ေနတယ္ ..
တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး .. ခုန္ ခ် လိုက္ ..
ငါ့ရင္ေခ်ာက္ကမ္းပါး ထက္ကေန ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ခုန္ခ်လိုက္ ..
ရိုးေျမက် ရူးခဲ့တဲ့ ေန႔ေတြက တိမ္လို သိပ္လွေနတယ္ ..
ရာသီဥတုက ကုိယ့္ဘက္ပါတယ္
ဒါနဲ ့ ငါေသာက္တယ္
ဘယ္အရက္က ဘယ္ေလာက္ ပါစင့္နင့္ ရွိလဲ
ငါေသာက္တယ္
အရက္ခြက္ထဲက ေရခဲတံုးေတြလို ..
နင္က ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္တယ္ ..
ဘုရားသခင္က ေစာက္ေရးမပါတဲ့ နတ္သမီးတစ္ပါး ျဖစ္တယ္ ..
ငါ့ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္ၾကည့္စမ္း ..
ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ဖုန္ရိုင္းေတြ ျမင္ရလိမ့္မယ္ ..
ထားလိုက္ပါတယ္ .. ေမ့ထားလိုက္ပါတယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔
စီးခ်င္းထိုးေနရတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြလည္း ပိုးစိုးပက္စက္ နာလွျပီ ..
ဒီေဆာင္းရာသီမွာ .. ဘယ္နကၡတ္ဆိုးေတြ ဘယ္လို၀င္မယ္ ..
ဘယ္ေရာဂါဆိုးနဲ႔ ဘယ္လို ေသမယ္ ..
မ်က္ရည္ကာတာၾကီး က်ိဳးက် ..
ေစာက္ေရးမပါတဲ့ နင့္မ်က္ရည္ေတြကို ငါရြံတယ္
လက္ထဲက ဖန္ခြက္ ကုိ ၾကမ္းျပင္နဲ ့ကုိင္ရုိက္ထည့္လုိက္ေတာ့
နင္မရွိလည္း ျဖစ္တယ္ဆုိတာေတြ ဖြားခနဲ ဖြာထြက္လာတယ္
- သုေဏာ္စိုင္း ၊ ဆူးခက္မင္း -
ကဲ ... အေရးမပါတဲ့ ကိစၥေတြ ေရးေနတုန္းပါလာရျပီ ။
တစ္ေန႔လုပ္မွ တစ္ရက္စားရတာေတြ ။ အပြင့္ အခက္ ေရာင္းစားတာေတြ ။
အပြင့္ေစ်းနဲ႔ အခက္ေစ်းမတူတာေတြ ။
အပြင့္ဆို ဘယ္ေစ်း ။ အငံုးေလးဆို ဘယ္ေစ်းေပါ့ ဆိုတာလို။
ဒီအပြင့္ေလာက္နဲ႔ဆို တစ္သက္လံုးထိုင္စားလို႔ ရျပီဆိုတာေတြ ။
အပြင့္ပါရင္ လူရာ၀င္တာေတြ လူရွိန္တာေတြ ။
အလိမၼာအိမ္ပါေလးေတြ အလိမ္ခံရလို႔ အိမ္ပါသြားတာေတြ ။
အိမ္ထမင္းအိမ္ဟင္းလြမ္းတယ္ဆိုတာေတြ ။
ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး ကိုယ့္ေပါင္ေတာ့ ကိုယ္လွန္မေထာင္းခ်င္ေတာ့ပါဖူးဆိုတာေတြ ။
နံရံေတြကြ ေခါင္းနဲ႔ မတိုက္နဲ႔ဆိုတာေတြ ။ တစ္ေကာင္တည္း ဒါေပမယ့္ က်ားဆိုတာေတြ ။
၂၀၀၀ ျပီးရင္ ။ ( မွန္ပါျပီ )
၂၀၀၁ ျပီးရင္ ။ ( မွန္ပါျပီ )
.
.
.
.
အခု ၂၀၁၀ ဆိုတာျပီးရင္ေရာ ။
မွန္ျပီလား ။ မွားဦးမွာလား ။ မွာဦးမလား ။ ၾကာဦးမလား ။ ရပါ့ဦးမလား ။
မနက္ျဖန္ဆိုတာ ေရာက္လာဦးမွာပဲဆိုတာ နဲ႔ ဒီေန႔မွာလည္းဘာမွ အရည္မရ မဖတ္မရ
အေရအတြက္ေတြမ်ားတယ္ ။ ေသာက္ေရးမပါတာေတြမ်ားတယ္
တစ္ႏွစ္တစ္တန္းမွန္မွန္ေအာင္လာတဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့ စာမတတ္တာ မဆန္းပါဖူး အစ္ကိုရာ
ကၽြန္ေတာ္ လည္း စာလံုးေပါင္းမွားမွာေပါ့ ။ မလိုပါဖူး ဒါေတြမလိုဖူး ။
လက္ညိွဳးညႊန္ရာ မာဆက္ နဲ႔ ေကတီဗိြ ျဖစ္ပါေစဆိုတဲ့ က်ဳပ္တို႔ ရန္ကုန္မွာ ဒါေတြမလုိဖူး
အကန္႔ပိုင္ ဇယားႏိုင္ရင္ ခင္ဗ်ား ဘာဇာတ္ကခ်င္လဲ တီးေပးမယ့္ဆိုင္းေတြ ေပါမွေပါ ။
ခေရာင္းလမ္းလဲ ရမယ္ ။ ဖေယာင္းလမ္းလဲရမယ္ ။ ေလွ်ာက္လို႔ရတယ္ ေမွာက္လို႔ရတယ္။
ခမဲလိုတဲ့ကေလး ခမဲေပးေပါ့ ။ မဲလိုတဲ့ ကေလး မဲေပးလိုက္ေပါ့ ။
မုန္႔လိုတဲ့ကေလး မုန္႔ေပးလိုက္ေပါ့ ။ ငိုတတ္တဲ့ကေလးလည္းမုန္႔စားရတယ္ ။
ေျခာက္တတ္တဲ့ကေလးလဲ မုန္႔စားရတယ္ ။ ငိုစားမလား ရယ္စားမလား ။
က်ုပ္တို႔ကေတာ့ မေသထမင္း မေသဟင္းေလာက္ပဲစားရတာပါဗ်ာ ။
ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္စရာပဲ အစ္ကုိရာ ။
က်ဳပ္တို႔ကလက္လုပ္လက္စား ။ ရွဴးတိုးတိုး ။ သူကေတာ့ လက္လႈပ္ လာဘ္စား ။
ပါးစပ္လႈပ္ရင္ အထပ္လိုက္ရတယ္ ။
စားေနက် ေၾကာင္ဖားက အရိုးမဆူးဖူး ။
*[ေၾကာင္ၾကာၾကာေရမငုပ္ဘူး ဘယ္သူေျပာလဲ
ေအာက္ဆီဂ်င္ဘူးေဆာင္ထားတဲ့ . . .
အဲဒီ ေၾကာင္ဖားေတြ တပံုႀကီး]
ေၾကာင္ေၾကာက္ရင္ ေၾကာင္စာေကၽြးရတယ္ ။
ေကၽြးတတ္တဲ့ေကာင္ေတြ ေၾကာင္စားမခံရဘူး။
မခံႏိုင္ရင္ေဖါက္ခြဲရတယ္ ။ အရက္ေသာက္ျပီးေဖါက္ခြဲမလား ။
ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းမွာေဖာက္ခြဲမလား ။ ( ေသာက္ရင္းစားရင္းေျပာပါတယ္ )
ခဏ ခဏ ေဖါက္ေတာ့လဲ ေပါက္တာပဲရွိမယ္ ။
ေၾကာက္တာလည္းရွိမယ္ ။ ေရာက္တာလဲရွိ မေရာက္တာလဲရွိတယ္ ။
ေက်းဇူးျပဳ၍ ဒါဖတ္ျပီး ဘယ္မွ မေရာက္ပါေစနဲ႔
ေမာင္မိုးခ်ိဳ
*သူရႆ၀ါ ၏ နာတာ႐ွည္ၾကသူမ်ား မွ
ဆက္မေျပာနဲ႔ေတာ့
ဒီတရားဆက္မနာၾကားခ်င္ေတာ့ဘူး
ခင္ဗ်ားကိုမုန္းတယ္ ရန္ကုန္
ေတာ္ျပီ ဆက္မေျပာပါနဲ႔ေတာ့
ဆက္ျပီးမေျပာခ်င္ပါနဲ႔ေတာ့
လူပီသဖို႔ နဲ႔လူလိုသိတတ္မႈကခင္ဗ်ားဆီမွာဘာေၾကာင့္ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာလဲ
အစကေတာ့ရိုးသားလြန္းတယ္ ဆိုတဲ့ခင္ဗ်ား
အခုေတာ့ ေလထုညစ္ညမ္းမႈထဲမွာ တ၀ဲလည္လည္
ေနာက္မီးလင္းသြားတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ေယာက်ၤားကေတာ့
ေနရာသစ္မွာျပံဳးလို႔ေပ်ာ္လို႔
ခင္ဗ်ားကိုၾကည့္ရတာ မုဆိုးမ တစ္ေယာက္ထက္ေတာင္
ဆိုးရြားလြန္းေနတယ္
ေစာက္ေရးမပါတာကို ေစာက္ေရးမပါသလိုပဲ ေနပါ
ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ၾကီး ခင္ဗ်ားဆီကထြက္ေနတဲ့ အသံဗလံေတြက
အီရတ္စစ္ပြဲထက္ ညံလြန္းတယ္
ခင္ဗ်ား၀တ္ထားတဲ့ အက်ၤ ီကလည္း ဖာရာေထးရာအထပ္ထပ္နဲ႔
ပိတ္စေတြ စပ္ျပီးခ်ဳပ္ထားတဲ့ ေစာင္တစ္ထည္လိုပါပဲလား
မာဆတ္ယဥ္ေက်းမႈ အင္တာနက္ယဥ္ေက်းမႈ
ဘီယာဆိုင္ယဥ္ေက်းမႈ စင္တင္ေတးဂီတယဥ္ေက်းမႈ
ကြန္ဒံုးယဥ္ေက်းမႈ ၾကံဳရာက်ပန္းေတြေပါတဲ့ခင္ဗ်ားရင္ခြင္မွာ
ေမွာင္ခိုယဥ္ေက်းမႈတိုးတက္ထြန္းကားတယ္
မ်က္ခံုးေပၚစၾကၤန္ေလွ်ာက္ ေငြျဖဴေငြမဲမကြဲျပားေသာ
ကတံုးေပၚထိပ္ကြက္တဲ့ လူ႔ယဥ္ေက်းအေယာင္ေဆာင္ေတြေပါမ်ားတယ္
အိုးနင္းခြက္နင္းအထုအေထာင္းခံလူတန္းစားေတြေပါတယ္
ေစာက္ေရးမပါတဲ့ယဥ္ေက်းမႈက ေစာက္ေရးမပါသလိုထြန္းကား
ခင္ဗ်ားလည္းေစာက္ေရးမပါေတာ့ဘူးရန္ကုန္
ခင္ဗ်ားနာလား အဲလိုေျပာလို႔ သိပ္နာသြားသလား
ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ေျပာသလို မိုးေပၚေထာင္ပစ္ရံုပဲရွိေသးတာပါ
လက္ညိဳးေလးတစ္ခ်က္မွ မေကြးမိေသးဘူး
တစ္ခါတစ္ေလ အစာအိမ္ေဟာင္းေလာင္းေပါက္ျဖစ္လို႔
ေဒြးေတာ္ကိုလြမ္းမိလိုက္တာမ်ား ဟိုလူ႔အျပစ္တင္ ဒီလူ႕အျပစ္တင္နဲ႔
မ်က္နွာၾကီးစူပုပ္ သ႑န္လုပ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ေနရာမွာ ခင္ဗ်ားသိပ္ေတာ္တယ္
ထြီ....လူလိမ္
ခင္ဗ်ားက လူလိမ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ရသေလာက္ျပန္လိမ္တဲ့သူ
တစ္ခ်ိန္က ခင္ဗ်ားဘာေကာင္ၾကီးပဲျဖစ္ခဲ့ျဖစ္ခဲ့
ခင္ဗ်ားလည္းအခုခ်ိန္မွာ အေမေက်ာ္ေဒြးေတာ္မွမဟုတ္ဘူး
ကမၻာပတ္ျပီးလြမ္းတဲ့ အပ်က္မ ။
ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သလို ေရမကူးတတ္ေတာ့ ခက္သား
ဇီးသား မန္က်ည္းသား တခ်ိဳ ႔ ဆဲသလို (xxx)သား သားေမြးထားေတာ့
သမီးရတာေပါ့ ဒီေလာက္ကေတာ့ ရတာေပါ့ ေပါ့ေပါ့ေန ေပါ့ေပါ့စား
စားစားေသာက္ေသာက္ ေသာက္ေသာက္စားစား လူ႔မင္းသား
လူမင္းသား ဧရာ၀တီလူမင္း ဘာလူမင္း ညာလူမင္း မင္းလူ ငါ့လူ
သူတစ္လူ ငါတစ္မင္း ဟိုဒင္း သည္ဒင္း ရဲဒင္းကို အရိုးခၽြတ္ျပီး ဆန္ျပဳတ္
လုပ္ေသာက္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္မွာ ဖတ္ဖူးတယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက ငယ္ငယ္ေလး
ငယ္ေလး ကိုၾကီး ကို ကို ကို ၾကီး သြားလိုက္ ေသးသြားလိုက္ ၀မ္းသြားလိုက္
တူးသြားလိုက္ က်က္သြားလိုက္ လိုက္ေလ်ာရတာနဲ႔ လိုက္ေရာရတာနဲ႔
အၾကိဳက္ေျပာဖို႔ ဆိုဖို႔ သြားဖို႔ လာဖို႔ ဟိုဖို႔ ဒီဖို႔ ပိုက္ဆံလည္း ကုန္တာမ်ားျပီ
ခုေရတြင္းတူး ခုေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ ႏြားအိုၾကိဳက္ မင္းၾကိဳက္ စိုးၾကိဳက္
အိုး .. ႏိုက္စ္ ေကာင္းတယ္ေဘဘီ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး ခပ္ျမန္ျမန္ေလး
ကားကထြက္ေတာ့မွာ ကားလိုက္ရင္ ထြက္ေတာ့မွာ ၀င္ေတာ့မွာ
၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေတာ့မွာ ပ်က္ေတာ့မွာ ျပတ္ေတာ့မွာ ကိစၥက
ဒီနားတင္ ျပတ္ေတာ့မွာ ျပန္ဆက္ဖို႔ ေကာ္လိုမယ္ ေကာ္လိုက္ဖို႔ လိုမယ္
လိုလိုမယ္မယ္ လိုလိုမည္မည္ လိုရမည္ရ လိုရင္ မည္ရ မလိုခ်င္ပါဘူး
မင္းရဲ ႔ တံု႔ျပန္မႈ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ညည တစ္ေန႔နဲ႔ တစ္ည တစ္ေထာင့္နဲ႔
တစ္ည ႏွစ္ည သန္းေခါင္ထက္ နက္တဲ့ ည ဒါမွမဟုတ္လည္း ညဥ့္
တစ္ ႏွစ္ တစ္တစ္ႏွစ္ႏွစ္ ပ်စ္ပ်စ္ႏွစ္ႏွစ္ ဆဲစမ္းကြာ ဆဲလိုက္ စမ္းလိုက္
ဘယ္လိုမ်ိဳးေလးလဲ ေကာင္း မေကာင္း ျပန္ေျပာျပ ေသခ်ာမွတ္ထား
ဒီလက္ညွိဳးေကြးဖို႔ ဆယ္ႏွစ္ အခ်ိန္ယူရတယ္ အခ်ိန္ျပန္ေပးရတယ္
ေရာ့ ပတၱျမား ေရာ့ နဂါး မီးမႈတ္တတ္ရင္ နဂါးျဖစ္ျပီလား ဒါမွမဟုတ္
ေရတက္ေနတက္မွာ ေမြးဖို႔ လိုမလား ဒီေခတ္ၾကီးမွာ မီးရဖြားရ
ခက္ပါဘိသနဲ႔ ဘိသိက္သြန္းတုန္းက ဒီစကား ဘာလို႔ မၾကားလိုက္မိလဲ
နားပင္းေနတာလား ေျပာေနရင္ မသိသလိုနဲ႔ နင္ဘာေကာင္လဲ
နင္ဘာေကာင္းလဲ ေျပာျပရရင္ ဇာတ္လမ္းေတြက ရႈပ္ကုန္ေတာ့မယ္
ၾကာလာရင္ ခက္မယ္ ၾကာတိုင္းေကာင္းတာ တစ္ေနရာပဲရွိမယ္
ၾကာမ်ိဳးငါးပါး ၾကာညိဳနံ႔ေလးကို သင္းလို႔ ငါ ရင့္ရင့္သီးသီး မသံုးႏႈန္းခ်င္ပါဘူး
သင္းကိုက အရိပ္သံုးပါး နားမလည္တာ နားလည္တာ အပထား
အပမွီရင္ ဒီေရမန္းေလး ျဖန္းေပးပါ ၾကက္သီးေတာင္ထတယ္
ျဖန္းခနဲ ျဖန္းခနဲ ဆို လန္႔လိုက္တာရွင္ ျဖန္းလိုက္တာ ပက္လိုက္တာ
ေရေရေတြ ရႊဲကုန္ျပီ အရည္ေတြ ရႊဲကုန္ျပီ ေဟာေတာ့ ရျပီဆရာ
စေဟာပါေတာ့ ဒါက ထီးရိုးေလ ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္
အသက္ရွည္မယ္ အနာကင္းမယ္ ဟိုဟာျဖစ္မယ္ ဒီဟာျဖစ္မယ္
ရျပီ ဒီေလာက္ဆို ရပါျပီ စိတ္ကုန္တဲ့ထဲမွာ အဲ့ဒီ ဟိုကၾကား
ဒီကျမင္တာေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာေနတဲ့ မုတ္ဆိတ္ဖြားဖြားေတြ ပါတယ္
ဒါနဲ႔ စကားမစပ္ က်ဳပ္ေျပာေနတာ ဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲ ။ ...... ။
ဆူးခက္မင္း
