Hands Of Enlightenment

ေျခတစ္လွမ္း လွမ္း လိုက္ ..

သိပ္လွတယ္ .. သိပ္လွတယ္ ..

မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ ဆိုးထားတဲ့ ခရမ္းေရာင္က

ငါ့ တစ္ကိုယ္လံုးကို သိမ္းပိုက္သြား ...

ေမွာင္ခို၀ယ္စရာ မလိုဘူး ..

ဒီပြဲက မင္းတစ္ေယာက္တည္း အတြက္ပဲ ..

ေလွ်ာ့ ေလွ်ာ့ ေလွ်ာ့ ..

စိတ္ေတြ ေလွ်ာ့ ..

မိုးလင္းတဲ့ထိ ခရမ္းေရာင္ တိမ္တိုက္ေတြ ခူးစားျပီး ..

လမ္းေဘးေရာက္သြားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြကို ဆြဲတင္ ..

မ်က္စိေနာက္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ ..

ေနပါေတာ့ .. ေနပါေတာ့ ..

မင္းတစ္ေယာက္တည္း ေနပါေတာ့ ..

စူဠသုဘဒၵါလို မခ်စ္နဲ႔ ..

ခါခ်ဥ္ကိုက္တဲ့ ဒဏ္ မခံႏိုင္ဘူးေလ ...

မင္း စိတ္တိုင္းမက်တာ ငါ ဘာလုပ္မိလို႔လဲ ..

ေလထဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္တတ္တဲ့ အက်င့္က

မွား ေန လား ... မွား ေန လား ...

၀တ္စားပံုက ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..

ျမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုက္တာေတြ မလို္က္တာေတြ မသိ ..

ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..

ဆန္မရွိေတာ့ ေစာက္စားၾကီးတယ္ ..

၀ မရွိေတာ့ ၀ိ လုပ္တယ္ ..

အေမေမြးတုန္းက အတိုင္း ျပန္ျဖစ္ခ်င္တယ္ ..

အႏွီးျဖဴျဖဴ .. ပုခက္ထဲ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ျပီး ..

ဟဲဗီးေဂၚတယ္ ..

နင့္ေမၾကီးေဒၚပဲ ေဘာစိတစ္ေယာက္ရွာျပီး ဒိုးေတာ့ ..

မိန္းမေတြမ်ား .. ေကာင္းကို မေကာင္းဘူး ...

အဲ့ဒါ ေယာကၤ်ားေတြ ေျပာေနက် စကား ..

ေယာကၤ်ားေတြမ်ား .. ေကာင္းကို မေကာင္းဘူး ..

အဲ့ဒါ မိန္းမေတြ ေျပာေနက် စကား ..

အိပ္ရာႏိုးရင္ နဖူးကို နမ္းမယ့္လူ မရွိဘူး ..

ေလတယ္ .. ေလတယ္ .. ဟဲဗီးေလတယ္ ..

ထားပါေတာ့ .. ငါပဲ မွားတာပါ ..

သြားပါကြာ ..

အဲသည္မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ ဆိုးထားတဲ့ ခရမ္းေရာင္ေတြနဲ ့

ေျခတစ္လွမ္း လွမ္းလုိက္တုိင္း

အၾကည့္ေတြ ေျခထုိးခံမိတာ မွားတာပ ..

ငါမွားလား မင္းမွန္လား ..

နင့္လို မ်က္ႏွာမြဲရဲ ႔ ေနာက္ကိုမ်ား ..

ငါ မလိုက္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီး ..

လက္ညွိဳးေတြထိုး .. စြပ္စြဲသလိုမ်ိဳး ..

ငါမွားလား မင္းမွန္လား ..

ငါ မွန္ျပီး မင္းမွားတာလား ..

ခရမ္းေရာင္ေတြ ျခယ္ထားတဲ့ နင့္မ်က္လံုးက ..

ငါ့ ရင္ေတြ တစ္စစီ ကြဲေစတယ္ ..

သူငယ္ခ်င္းကုိ ရည္းစားမလုပ္ဖုိ ့ဘယ္သူေတြစေျပာခဲ့သလဲ

ဘယ္ေကာင္မွစမေျပာဘူး

နင္လမ္းမွာခ်နင္းဖုိ ့ငါ့ဘ၀ကုိပံုေအာခဲ့တယ္

ဘယ္ေကာင္မွမသိဘူး

အလုိရွိတုိင္းအခင္ဆံုးလုိ ့နင္ ငါ့ကုိပံုေျပာခဲ့တယ္

အဲသည့္ပံုေတြကုိပဲ ငါ့စိတ္ၾကိဳက္ျပင္ၿပီး

ရင္ေမာရတယ္

ေသေသသပ္သပ္က်ဴးလြန္လုိက္တဲ့ ကိစၥတစ္ခုလုိ

ဘယ္သူမွမသိလုိက္ရဘူး

နင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို ေသေသသပ္သပ္ ရုတ္သိမ္းလိုက္ ..

ဓားသြားတစ္လက္လား .. ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္လား ..

တိမ္ေတြ ပြင့္ပံု သိပ္လွေနတယ္ ..

ဒါမွမဟုတ္ နင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြ သိပ္လွေနတယ္ ..

ရိုးေျမက် ရူးခဲ့တဲ့ ေန႔ေတြက .. တျဖည္းျဖည္း တိုက္စား ..

နင့္ႏႈတ္ခမ္းေတြ တိမ္ေတြလို သိပ္လွေနတယ္ ..

တိမ္ေတြက အေျပာင္းအလဲျမန္တယ္

နင့္ႏႈတ္ခမ္းက အျမဲလွတယ္

ၾကည့္

ေအာက္နႈတ္ခမ္းကုိ ဖိမကုိက္လုိက္ပါနဲ ့ကြယ္

ေဆာင္းရာသီေတြ လူညြန္႔တံုးျပန္ျပီ ..

ေလေတြတိုက္တိုင္း အလြမ္းေတြက တျဖည္းျဖည္း တိုးလာတယ္ ..

ခိုကိုးရာမဲ့ ေဆာင္းဦးေန႔ေတြ ..

ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လို နားခိုရမယ္ ..

မသိေတာ့ဘူး .. မသိေတာ့ဘူး ..

ငါ ကိုယ္တိုင္လည္း ငါ့ကိုယ္ငါ မသိေတာ့ဘူး ..

ေ၀း .. ေ၀း ...... ေ၀း .....

အိပ္မက္ေတြက လူရာ၀င္ဖို႔ ခက္တယ္ ...

ေတေလငွက္ငယ္ အေတာင္ေညာင္းတဲ့အခါ လုိ ့

ဆုိမိၿပန္ၿပီကြယ္

သြား

ထြက္သြား

လန္ ့လုိက္တာ ဘုရားဘုရားလုိ ့ေတာင္ မ တ နဲ ့

ထြက္သြား

နင့္မ်က္လံုးမွာ ထင္က်န္ေနတဲ့ ရမၼက္ခိုးေတြကို သုတ္ျပီး

သြား .... နင္ ထြက္ သြား ..

တစ္ေယာက္တစ္လက္ ပ်ိဳးခဲ့ရတဲ့ စိုက္ကြင္းေတြမွာ

နင့္ ရင္ခုန္သံအတုေတြ ငါ မျမင္ခ်င္ဘူး ..

ခုမွ ဘုရား မ တ နဲ႔ .. သြား .. ထြက္ သြား ..

ရင္ခုန္သံကုိ ဂစ္တာထဲထည့္ၿပီးရုိက္ခ်ဳိးပစ္လုိက္မယ္

နံရုိးမရွိရင္ စတီးရုိးထည့္ၿပီးေနမယ္

နင့္ သတိရမဲ့အစား

အရက္ခြက္ထဲက ေရခဲတုံးေတြကုိ သနားလုိက္မယ္ ..

ေလာင္ဂ်ီက်ဳ မ်ဥ္းကို ထက္၀က္ပိုင္းျပီး ..

နင္နဲ႔ငါက တစ္ေယာက္ တစ္၀က္ပိုင္းျပီး ..

ကမာၻကို ပိုင္စိုးသူေတြ ..

ေျခတစ္လွမ္း မေက်ာ္နဲ႔ ...

ငါ့အတြက္ ကလဲ့စား ဆိုတာက .. ထသြားထလာ ယဥ္ေက်းမႈ ..

ထိလုိက္တာနဲ ့မီးပြင့္သြားမယ္

ဆုိ

ေပ

မယ့္

မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထုိးရင္

မ်က္ရည္ ကာတာႀကီးက်ဳိးက်

ငါ့ရင္ဘတ္ကို ကတုတ္က်င္းလုပ္ျပီး ၀ပ္ပါ ..

နင့္မ်က္ေစာင္းေတြက ျပန္ကန္ထြက္လာမယ့္ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြ

စူး မွာ စိုး တယ္ ..

သနပ္ခါးပန္းရနံ ့ေတြမ်ား မရမိဘူးလား

အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ

ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္ေတြမ်ား မျမင္မိဘူးလား

အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ

တစ္ေနရာရာမွာ ကုိင္သူမဲ့ ဖုန္းျမည္သံေတြမ်ား မၾကားမိဘူးလား

အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ

ၿပီးေတာ့

တစ္ခါတစ္ခါမ်ား ငါ့နာမည္ကုိ ျပန္မရြတ္မိဘူးလား

အဲဒါ ငါ့ အလြမ္းေတြေလ

ငါ့ကို မုန္းတိုင္း ငါ့နာမည္ကို တစ္ခါ ေရရြတ္ပါ ..

ငါ့ ေခါင္းထက္မွာ အခက္အလက္ေတြ ေ၀ေနတယ္ ..

တစ္ ႏွစ္ သံုး ေလး .. ခုန္ ခ် လိုက္ ..

ငါ့ရင္ေခ်ာက္ကမ္းပါး ထက္ကေန ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ခုန္ခ်လိုက္ ..

ရိုးေျမက် ရူးခဲ့တဲ့ ေန႔ေတြက တိမ္လို သိပ္လွေနတယ္ ..

ရာသီဥတုက ကုိယ့္ဘက္ပါတယ္

ဒါနဲ ့ ငါေသာက္တယ္

ဘယ္အရက္က ဘယ္ေလာက္ ပါစင့္နင့္ ရွိလဲ

ငါေသာက္တယ္

အရက္ခြက္ထဲက ေရခဲတံုးေတြလို ..

နင္က ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ျဖစ္တယ္ ..

ဘုရားသခင္က ေစာက္ေရးမပါတဲ့ နတ္သမီးတစ္ပါး ျဖစ္တယ္ ..

ငါ့ရင္ဘတ္ကို ဆြဲဖြင့္ၾကည့္စမ္း ..

ေစာက္ေရးမပါတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ဖုန္ရိုင္းေတြ ျမင္ရလိမ့္မယ္ ..

ထားလိုက္ပါတယ္ .. ေမ့ထားလိုက္ပါတယ္ ဆိုတာေတြနဲ႔

စီးခ်င္းထိုးေနရတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြလည္း ပိုးစိုးပက္စက္ နာလွျပီ ..

ဒီေဆာင္းရာသီမွာ .. ဘယ္နကၡတ္ဆိုးေတြ ဘယ္လို၀င္မယ္ ..

ဘယ္ေရာဂါဆိုးနဲ႔ ဘယ္လို ေသမယ္ ..

မ်က္ရည္ကာတာၾကီး က်ိဳးက် ..

ေစာက္ေရးမပါတဲ့ နင့္မ်က္ရည္ေတြကို ငါရြံတယ္

လက္ထဲက ဖန္ခြက္ ကုိ ၾကမ္းျပင္နဲ ့ကုိင္ရုိက္ထည့္လုိက္ေတာ့

နင္မရွိလည္း ျဖစ္တယ္ဆုိတာေတြ ဖြားခနဲ ဖြာထြက္လာတယ္







- သုေဏာ္စိုင္း ၊ ဆူးခက္မင္း -