ႏွစ္ေပါင္း တစ္ရာၾကာျပီးေနာက္
ေသခ်ာပါတယ္ဆိုမွာ
ဒီရင္ဘတ္မွာလား ေမး
ခပ္ေ၀းေ၀းမွ ရွိရက္ႏိုင္လို႔လား ..... ။
လက္တစ္ခ်က္အေ၀့မွာ အားလံုးၿပီးသြားတယ္။
အဲဒါ ``ဘံုႀကိဳးျပတ္တဲ့ ေဒ၀ီနတ္´´
ဒီမွာ ``မိ၀တီ´´
နင္ မသိလိုက္တဲ့ စကၠန္႔ ထူထူႀကီးထဲမွာ ငါ့ ေသရာေသေၾကာင္းရွိတယ္။
ေတာင္ေပၚမွာ တသြင္သြင္ လြင္ေတာက္
ငါ့ကမွ တလင္းကို ေရာက္ေစခ်င္ခဲ့တာလို႔
ေမာင္းခတ္ ေၾကျငာထားဦးမတဲ့လား ..... ။
`ရွဴး´
ရင္ဘတ္က ၾကားရံုေလးေတာင္ မေအာ္နဲ႔ေတာ့
ဆူးလြန္ရွင္းေတာက္ လြန္းတယ္ ... အဲဒီ အသံေတြက ... ဆူးလြန္ရွင္းေတာက္ လြန္းတယ္။
လက္တန္ႏွစ္ဖက္ ေသသြားျပီ .....
ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္ ..... ..... .....
ငါက ေဒါင္ဒင္ျမည္တဲ့ နာရီအိုပါ။
ငါ့မွာေကာက္ရတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ေတာင္ မရွိခဲ့ရဘူး။
ေနာက္ေတာ့လည္း ေျပာဦးေပါ့ `` မိ၀တီ´´
ငါက စာမ်က္ႏွာ ၈၀ စာ ရယ္စရာဟာသ .....
အဲဒီမွာ အေစ့အငံု တစ္ရာ၊တစ္ေထာင္ေလာက္
ေမွာက္လ်က္လဲတာ နင္မွမျမင္လိုက္ပဲကိုး ..... ..... ။
ရိတ္သိမ္းသြားလိုက္ပါျပီတဲ့
အဲဒါ
အားလံုးေမ့သြားတဲ့ ေသျပီးသား သစၥာပဲ။
ေသခ်ာတယ္
`ငါ ... ေနာက္ထပ္ ... ဘယ္ေတာ့မွ ... ထပ္မရြတ္ဘူး´။
ေနစမ္းပါဦး ``မိ၀တီ´´
နင္ မသိသမွ် ငါ့အေၾကာင္း ဒါအကုန္ပဲ တဲ့လား။
ျပီးေစေတာ့။
ၿပီးပါေစေတာ့ကြာ။
ေနာက္ထပ္ ... ထပ္ေျပာရေၾကးဆိုရင္
` ၁၆၈ နာရီထက္ နင္ပိုလင္းႏိုင္ပါေစ´ မိ၀တီ။
(ေနႏွင္းစက္)
Posted by
handsofenlightenment
0 comments:
Post a Comment