Hands Of Enlightenment

လင္းပြင့္လက္မ်ား

ဒီည/အခု - ေဆာရီး





မင္း ရင္ဘတ္ကို ဖြင့္ထား ။

မင္း စိတ္မာတိကာမွာ ဘယ္စာမ်က္ႏွာနံပတ္ေတြ

ပါလဲ ငါ့ကို ေျပာ ။ ဟုတ္ျပီ ။

ငါ သိျပီ ။ ငါတို႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား

ျဖတ္သန္းေက်ာ္လြန္ခဲ့တယ္ ။ ငါ့ေခါင္းအံုးေအာက္မွာ

ထည့္သိမ္းထားတဲ့ ေသတၱာထဲ မင္း ၀င္ေနေစခ်င္တယ္ ။

ဒီည/အခု မင္းကို လိုအပ္တယ္ ။

ငါ့ရင္ေခ်ာက္ကမ္းပါး ရဲ ႔ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ၊ ငါ သိတယ္ ။

ကိစၥမရွိဘူး ။ အမွန္ မဟုတ္ရင္ အမွားပဲ ။

ေသခ်ာတာက ၊ ဒီည/အခု မင္းကို လိုအပ္တယ္ ။

မင္းကို ေျပာဖို႔ စကားလံုးေတြ ။

ငါ့ ပါးစပ္က ထုတ္တယ္ ။ ေခါင္းအံုးေအာက္က ေသတၱာ

ထုတ္တယ္ ။ ေသတၱာထဲက စကားလံုးေတြ

မင္းအိမ္ေရွ႕ စာတိုက္ပံုးထဲ ထည့္မယ္ ။

စိတ္ပါရင္ ဖြင့္နားေထာင္လို႔ ရမယ္ ။

တခါတေလက်ေတာ့ ၊ စကားလံုးေတြက

ဆိုးဆိုးရြားရြား မွားယြင္းေနလိမ့္မယ္ ။

အခ်ိန္မီေလး နားလည္ႏိုင္ေကာင္း နားလည္ႏိုင္လိမ့္မယ္ ။

ဒါက ဘာလဲ ဆိုေတာ့ ၊ ငါတို႔အတြက္ အမွန္တရား ဆိုတာ

ငါတို႔ မ်က္ႏွာဖံုးေတြေပၚမွာပဲ ရွိမယ္ ။

ဒီည/အခု မင္းကို လိုအပ္ေနမလားပဲ ။

ဒါမွမဟုတ္ ၊ အခု မင္းကို ဒီညက လိုအပ္ေနမလားပဲ ။

တေမ့တေမာ ၾကာလြန္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြရယ္ ။

ဒီ့ထက္ပိုျပီး ၊ ေနာက္ဆံုး/အျမဲ ၾကိဳးစားရမွာေတြရယ္ ။

ျပီးေတာ့ ၊ ငါ သိေနတယ္ ။

ငါ လိုအပ္ေနတာက မင္း သံုးတတ္တဲ့ အေပါစားေရေမႊးနံ႔ ျဖစ္တယ္ ။

ငါ ၾကိဳးစတစ္ဖက္ကို ဆြဲထားတယ္ ။

ေျမျပင္အထက္ ဆယ္ေပအကြာမွာ ငါ့ကို ရယူပါ ။

မင္း ဘာေျပာလဲ ဆိုတာ ငါ ၾကားတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ၊ ငါ့ အသံစနစ္က မင္းနားစည္ေရာက္ေအာင္

မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး ။

မင္း ထြက္သြားလိုက္ ၊ ငါ့ကို အလ်ားလိုက္ ခြဲခ်ျပီး

မင္း ထြက္သြားလိုက္ ။ ခဏေစာင့္ဦး ။

ခြဲမခ်ခင္ ၊ “ေဆာရီး” လို႔ တစ္ခြန္း ေျပာသြား ။

တစ္ဖက္လွည့္ ၊ ေက်ာေပးျပီးမွ ေျပာမယ္လို႔

မေတြးထားနဲ႔ ၊ ငါ့မ်က္လံုးနဲ႔ တည့္တည့္ေန ။

ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရး တစ္ခု ေပးမယ္ ။

ခုန္ခ်လိုက္ ။ မင္းအတြက္ ရိုက္ခ်က္ေကာင္း တစ္ခုပဲ ။

တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲ ခုန္တဲ့ ႏွလံုးသားတစ္ခုကို ပိုက္ျပီး

ရိုက္ခ်က္ေကာင္းေကာင္း ရဖို႔ ၊ မင္း ခုန္ခ်လိုက္ ။

အဲ့ဒါ မင္းအတြက္ အသစ္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ။

ငါမင္းကို ရဲရဲနီေအာင္ ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့

မီးညြန္႔ တစ္ခုလို ခ်စ္တယ္ ။

ဒါေပမယ့္ ၊ အနီက အျပာေရာင္ ေျပာင္းသြား ။

အဲ့ဒီ မီးညြန္႔က လစ္တမတ္စ္ စကၠဴ ျဖစ္တယ္ ။

မင္း “ေဆာရီး” လို႔ ထပ္ေျပာဦးမယ္ မဟုတ္လား ။

နတ္သမီးတစ္ပါးလို လွလွပပ ျပံဳးရင္းနဲ႔ေလ ။

ေကာင္းကင္ဘံုက မင္းေတြးခ်င္တာေတြးဖို႔

ခြင့္ျပဳထားတယ္ ထင္ပါရဲ ႔ ။

ဒါေပမယ့္ ၊ ငါ ေၾကာက္ တယ္ ။

မင္းပါးစပ္က ထြက္လာမယ့္ “ေဆာရီး” ဆိုတဲ့

စကားလံုးကို ငါ ေၾကာက္ တယ္ ။

ငါ ၾကိဳးစ ႏွစ္ဖက္လံုး ကိုင္ထားမယ္ ။

ေျမျပင္အထက္ ဆယ္ေပအကြာကေန

ငါ့ ကို တံ ေတြး နဲ႔ ေထြး ပါ ။



ဆူးခက္မင္း

0 comments:

Post a Comment

အာရံုေပၚမႈတခ်ိဳ႕

လင္းပြင့္လက္မ်ား

Followers

အလည္အပတ္

free web counter