Hands Of Enlightenment

လင္းပြင့္လက္မ်ား

ဘာလိုလိုနဲ႔ စက္တင္လာေရာက္ခဲ့ျပီ မဥၨဴရီ


နာရီကို ဖန္ပုလင္းေလးထဲ ထည့္သိမ္းထားခဲ့တယ္ ။
ဆုတ္ျဖဲခံလိုက္ရတဲ့ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ ၊ ငိုေနျပီ မဥၨဴရီ ။
ငွက္ကေလး အေ၀းကို ပ်ံသြားျပီ ။
တိမ္ေတြလို ၊ ပင္လယ္ထဲ ရြက္လႊင့္သြားမွာပါ ။
အေရာင္ခၽြတ္ခံထားရတဲ့ ပန္းေတြ ၊
ၾကိဳးနဲ႔ သီထားတဲ့ ပုစဥ္းရင္ကြဲေတာင္ပံေတြ ၊
ေရထဲေမ်ာေနတဲ့ မီးျပတိုက္ေဟာင္းေပၚက မီးလံုးနီနီေတြ ၊
ျပီးေတာ့ ေႏွာင္ၾကိဳးတန္းလန္း ႐ွဳေမွ်ာ္ခင္းေတြ ။
ေက်ာက္တံုးေတြကို လႊတ္ခ်ထားလိုက္ပါ မဥၨဴရီ ။
ခရီးဆံုးေတာ့မယ့္ ရထားဟာ ဥၾသသံရွည္ ဆြဲဆြဲငင္ငင္နဲ႔ ။
ၾသဂုတ္လဆန္း ၊ ညေန ၅ နာရီ ၊ မရြာမျဖစ္ မိုး ။
ျဖဴျဖဴစင္စင္ ၊ မိုက္မိုက္မဲမဲ နဲ႔ ။
သူလည္း ငိုေနျပီ မဥၨဴရီ ။
နာက်င္ေနခဲ့ရတာသိလို႔ ႏႈတ္ဆိတ္မ်က္၀န္းမ်ား ။
ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္တဲ့ ပံုေဆာင္ခဲဟာ အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္း လို႔ ။
မိုးေရစက္ေတြကို ရပ္တန္႔ထားလို႔ ။
ေဆာင္းထားတဲ့ထီးကို ၾကိဳးတပ္ျပီး လႊတ္လိုက္ေတာ့
ဦးဦးဖ်ားဖ်ားညေနခင္းမွာ တရစ္ရစ္ ၀ဲ လို႔ ။
ေမွ်ာ္ေနမိတဲ့အထဲ ေခါင္းေလာင္းသံအဆံုး ေပၚလာမယ့္မ်က္ႏွာ ။
လမ္းမီးတိုင္ေတြက စူးလြန္းတယ္တဲ့ ။
၀င္ေတာ့မယ့္ေနလံုးကို ဓာတ္ပံုထဲမွာပဲ ေရြ႕လ်ားခိုင္းထားတယ္ ။
ေနေရာင္ျခည္ေတြကို စားသံုးခဲ့ဖူးတယ္ ။
You are my AzZuRee, MyZzuRee.
ဒ႑ာရီထဲက ေရႊခ်ထားတဲ့ ႏႈတ္သီးနဲ႔ က်ီးကန္းေတြဟာ
အေဖာက္ခြဲခံမိုးတိမ္စိုင္ေတြၾကားက တံတားကို ကိုက္ခ်ီသြားခဲ့ၾကတယ္ ။
နာရီေတြထဲ ဘာကိုထည့္ျပီး သိမ္းဆည္းထားခဲ့သလဲ ။
႐ူးေနတဲ့ယင္ေကာင္ဟာ နတ္ဖြက္ထားတဲ့ပန္းကိုမွ တ႐ွဳိက္မက္မက္ ။
ေတာင္းပန္တယ္ ။ ႏူးညံ့နာက်င္စြာ ခ်ည္ေႏွာင္ခဲ့မိတယ္ ။
အာတိတ္ေဒသ ၊ ၀င္႐ိုးစြန္းစက္၀ိုင္း ။
ၾကယ္ေတြကို တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ၾကည့္ရေတာ့မယ့္ လူ ။
ျခစားေနတဲ့ အဆံုးမရွိ ေခ်ာက္နက္ၾကီးထဲ ၊
႐ိုးသားလြန္းျပန္ေတာ့လည္း ခါး တယ္ ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေရခဲကၽြန္းေမ်ာေတြၾကား ရြက္လႊင့္ေနခဲ့တဲ့ ေလွငယ္ဟာ
ဆိပ္ကမ္းကို ဆိုက္ေရာက္ခဲ့ျပီ မဥၨဴရီ ။



တိမ္ကိုး

1 comments:

အရမ္းေကာင္းတယ္ ရူးခ်င္စရာ...

Post a Comment

အာရံုေပၚမႈတခ်ိဳ႕

လင္းပြင့္လက္မ်ား

Followers

အလည္အပတ္

free web counter